Bayram düşünceleri

İslam’da uğursuz gün ve gece yoktur. Ancak birbirinden daha feyizli daha bereketli günler ve geceler vardır. Bayram günleri de böyle müstesna günlerdendir.

Bayram yapmayı hak ettik mi bilemiyorum ama bir bayramı daha idrak ettik. Rabbim rızasını kazanacak şekilde iyi değerlendirmeye muvaffak kılsın.

Ramazan boyunca söylediğimiz bir söz vardı: “Ramazanlaşanlar, bayramlaşacaklar.” Evet, bu gün inşallah bayramlaşma günü.

Hayatlarını “Ramazan” gibi yaşayanların ahiretleri bayram olacaktır ve gerçek bayram da odur. Rabbim, bizlere gerçek bayramlar yaşatsın.

Ramazan’dan çıkmış olmanın, oruç günlerini arkada bırakmanın ve rahatça yeme-içme serbestliğine ermenin sevinci, bayramı değil bu sevinç…

Ramazandan kurtulduğumuz için bayram yapmıyoruz.. Bağışlandığımız ümidiyle sevinç yaşıyoruz.

“Te’vîl-i ehâdîs” denilen olayların diliyle yaşanan bunca zulme sessiz kalan hatta onlara destek olan Müslümanları camilerin kabul etmediği farklı bir Ramazan yaşadık…

Bayram Allah’ın bizlere  ikramıdır. Bayram ikramını kabul etmemek olmaz. Allah’ın ikramı reddolunmaz.

Oruçlu iken her akşam iftarda bir iftar- oruç açma sevinci yaşadık. Bayram da 30 gün tutulan orucun topluca iftar yapma sevincidir. “Ben iftarı kabul etmiyorum. İftar etmem” diyebilir miyiz? Aynı şekilde ben bayramı kabul etmiyorum diyemeyiz.

Peygamber efendimiz (sav) Medine’de 9 yıl oruç tuttu. 18 defa Bayram yaşadı. Çok acı günler yaşadı. Bedir, Uhud, Tebük, Hendek günlerini göğüsledi. “Bu sene Bayram yapmıyoruz.” demedi.

Dudaklarından kan damlayıp, “kızılcık şerbeti içtim” diyen insan misali içi kan ağladı fakat yüzünden tebessümü eksik olmadı. Mahzun Nebi olarak yaşadı. Ümmetiyle beraber bayram sevincini de yaşadı. Hatta Hz. Aişe ile birlikte bayramda koşu yarışı yaptı.

Dağ başında tek başımıza da kalsak bu gün bayramdır, bayram yaparız. Bulunduğumuz yeri bayram yerine çeviririz.

Bayramdan ne anlıyoruz? Bunun içini doldurmalıyız.

Eğer şen şakrak, gülüp, oynama gaflete dalma, günaha dalma bayramsa o bayram bizden uzaktır.

Geçmiş senelerde Bayramın bizcesini ortaya koyduğumuz şekilde bir bayram yapamayacağız. Büyük salonlarda bayram şenlikleri olmayacak. Bu sene büyük bir musibet içindeyiz.

Hz. Ali gibi diyeceğim: “Günah işlemediğim gün benim bayramım.”

Yapmam gereken; yetişebildiğim kadar kader arkadaşlarıma, dava kardeşlerime yetişmek; onları teselli etmek. Maddi ve manevi olarak gücüm, imkanlarım neye yetiyorsa o ölçüde yardımda bulunmak, onları hayata bağlamak… kenetlenmek…

Aile içinde hediyeleşmek. Onlara moral vermek. Duaya teşvik etmek. Beraber dua etmek.

Şairin dediği gibi:

“Yaprak döker bir yanımız,
Bir yanımız bahar bahçe” (Hasan Hüseyin Korkmazgil)

Hem üzüntümüz var hem de bağışlanmış olabilmenin sevinci var içimizde.

Ramazanda kazandığımız güzellikleri Ramazandan sonra da devam ettirelim. Oruç, ramazandan sonra başlar sözünü unutmayalım. Hayatımız ramazan olursa, ahiretimiz bayram olur inşallah.

Ramazandan sonra tutulması tavsiye edilen 6 günlük Şevval orucunu da unutmayalım.

Ramazan’dan sonra şevval ayında altı gün oruç tutmak müstehaptır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), “Kim Ramazan orucunu tutar ve ona Şevval ayından altı gün ilave ederse, sanki yılın bütününde oruç tutmuş gibi olur” (Müslim, Sıyam, 204; Tirmizi, Savm, 53; Ebu Davud, Savm, 58-59) buyurmuştur.

Allah’ın lütfettiği bu bayramın, ailemiz, akrabalarımız ve dünyanın değişik coğrafyalarında imana, Kur’ana hizmet eden kardeşlerimiz hakkında hayırlara, bereketlere, yeni dostluk ve hidayetlere vesile olmasını niyaz ederim.

Rabbim sıhhat ve afiyet içinde yüzümüzden tebessümü eksik etmeden nice mutlu bayramlara ulaştırsın. Bayramınız, bayramımız olsun.