Herkesin kendisince düşünceleri var. Bekleyişlerinin, arayışlarının, kapasitesinin, kabiliyetlerinin, tercihlerinin izlerini taşıyan… Bu çok normal bir şey. Ama ilerlemek şart. Tabii ki özgürce. İstiyorsak eğer, istediğimiz kadar, isteyenlerle birlikte. Kızım yeni evlendi. Birkaç gün önce „Nasılsınız?“ diye sordum ona. Alışmaya çalışıyorlarmış. Duygularını pek anlatmayı sevmediğini düşündüğüm için verdiği cevaba daha derin anlamlar yükledim. „Yaşanılanlarda yüzde yüz

12 Ocak 2025

Bu yaşanmışlığa kendimce bir anlam yüklüyorum. Sanki sonsuzluk içime doluyor. Veya bir ortamda „Tüm sorular sorulabilmeli, utanmadan, sıkılmadan, dışlanmadan…“ dediğimde bir dostun itirazı gelmişti. „Arkadaşları peygamberimizin etrafında oturmuş dinlerler ama soramazlar. Birisi gelse, sorsa, biz de öğrensek diye beklerler.“ Bu iki durum aslında birbiri ile çelişiyor gibi görünse de gerçekte böyle bir şey söz konusu

05 Ocak 2025

Bir kelebeğin kanat çırpışının okyanusta fırtınalar koparabileceğine inanırım. Veya bir sanatçının sanatını kendisi için yapmasının önemine. Bilmeye çalıştığımızda, diğerlerinin takdirleriyle motive olduğumuzda kabiliyetlerimizi keşfedebileceğimiz, geliştirebileceğimiz bir ortamı asla bulamayabiliriz. Bir o yana, bir bu yana savrulur, karga misal, kendi yürüyüşümüzü bile unutabiliriz. Onun dikkatini çeken ne idi bilemiyorum. Sokakta birisi, elinde bir broşür, soru sormakta.

29 Aralık 2024

Belirlenen noktaya yakın bir yere park ederek yaya devam ediyorum. El arabama yüklediğim masamı ve tahtamı çekiştirerek. Tekerlek sesi midir insanları rahatsız eden yoksa beni anlama merakı mıdır dikkatle inceleten… Belki ikisi de veya hiçbirisi. Kim bilebilir? Demektir ki, en az üç tane dünya var. Muhataplarımızın, bizim ve gerçekte yaşanan. Bunların arasındaki ilişki, etkileşim kaderimiz

21 Aralık 2024

Önce fikir sormak ile başlanmalı. İlgili, ilgisiz herkese sorulabilir. Çünkü kimin, ne kadar ilgi göstereceğine asla biz karar veremeyiz. Önyargılarımız, tanımlamalarımız bizi gösterir. Ne yazık ki, bazıları neyin nasıl olamayacağını anlatmaya çalışabilir. Tecrübedir, dikkate alınmalı. Bu aşamayı uzunca bir süre gerçeklemeye çalıştığımı sanıyorum. Aldığım cevaplar beni tatmin etmiş olsa idi, hedeflerime götürebilecek araçlarımı değiştirebilirdim. Ancak

15 Aralık 2024

Oysa yılların hasreti, özlemi var içimde. Bir sağdan, bir soldan bakarak heykeltraşın özeni ile yontup biçtiğim o şey, ismi cismi ile görücüye çıkmaya hazır. Sevinmeli miyim? Sosyal medyada kısa videoları seyrederim bazen. Hiç yapmadığım bir şeyi yaptım yakınlarda. Üç tane videoyu gönderdim dostuma. Sonradan irdelediğimde bilinçaltımın yönlendirmesi ile gündemimi sorguladığımı gördüm. Motivasyonum? Extrem sporlar, sanatkarlık,

08 Aralık 2024

Belki grupçuluk taassubu ile söylenen bir ifade bile olabilir. Ama tamamen yanlış diyemiyorum. Çünkü son günlerde zamanı okumaya çalışıyorum. Bunun yeterli olmadığını bildiğim halde. Gerçekten imanım mıdır bunu bana yaptıran? Ne gibi bir fayda gözetiyorum ki? Değerlendirmelerim doğru bile olabilir. Bilgimin hayatımı nasıl etkilediğine bakılmalı. Veya dostlara yansımalarına, yüreğimden yüreklere… Ve ben henüz emin olamıyorum.

01 Aralık 2024

Neden sokakta olmam gerektiğini düşündüm. Aslında olmamam gerektiğine dair deliller bulabilsem, seve seve evde otururdum, sanırım. Çekincelerim var. Dostlar dinlemeye hazır olmadıklarında, bir köşeye çekilip zamanın hükmünü beklemek şart gibi. Kin, nefret, intikam duyguları ile gözler kör olduğunda. Acılar, özlemler, mağduriyetler ile kulaklar sağır olduğunda. Dillerden sadece haklılık terennümleri döküldüğünde… Yapılabilecek ne olabilir ki? Oysa

27 Kasım 2024

Bazı şeyleri yapabilmek için mazeretlerim kalmadı. Ama o şeyleri yapabilecek gücü yine de bulamıyorum. Söz konusu olan şey büyük daire ile küçük daire arasındaki denge veya ilişki. Herkes kendisince değerlendiriyor. Bu beni farklı yapıyor. Ama her farklılık güzel olmayabilir. Herkesin birşeylerden şikayeti var. Doğru olmadığını bile bile yapıyoruz yaptıklarımızı. Zorunda hissediyoruz. Başka alternatif yok, sanki…

24 Kasım 2024

Bir yavrunun ilk kez yağan kar ile tanışması gibi ürkeğim. Bir kedi yavrusunun köpeğe başkaldırması gibi cesur. Annenin yavrusu ile köpeğin dalaşmasını izler gibi dikkatli… Sanki bir enerji denizinde yüzer gibiyiz. Dualarımız, hüzünlerimiz, boyun büküşlerimiz, arzularımız, gayretlerimiz… Başkalarına rağmen, inatla, tabularla yaşanıyor hayatlar. Savaştır bu, varolma savaşı, anlamsız. Taraf olmadığımız sürece seyirlik. Mutlak kudret sahibi

20 Kasım 2024