Allah’ın ilâhî yardımıyla Kerbelâ katliamından sağ kurtularak Ehl-i Beyt neslinin devamını sağlayan İmâm Zeynü’l-Âbidîn, başlarına gelenlerden dolayı Rabb’ine hiç bir zaman küsüp darılmamış, her zaman O’nun şefkat ve merhametine sığınmış, kalbinin derinliklerinde ilâhî sevgiyi hissetmiş, diliyle de bu sevgiyi ifade etmekten bir an olsun geri durmamıştır. Onun Allah’a sevgisini terennüm ettiği meşhur bir yakarışı şöyledir:
“Allâh’ım! Sen’in muhabbetinin lezzetini tattıktan sonra daha kim başka arayışlara girer ve bir kere yakınlığının zevkine erdikten sonra hangi aklı başında insan yüzünü başka şeylere çevirir!?
Yâ Rab! Bizleri de yakınlığın ve dostluğun için seçtiğin, gönüllerine sevgiyi yerleştirmekle şereflendirdiğin, içlerine bir kor gibi Zât’ına kavuşma iştiyâkı attığın, kazana rızâ ufkunu gösterdiğin, hoşnutluğunla mükâfatlandırdığın, terk edilmişliğe bırakmadığın, sadâkat tahtına oturttuğun, mârifetinle donattığın, kalplerini aşkınla yakıp tutuşturduğun, bakışlarını mâsivadan (Sen’den gayri olan şeylerden) tecrit edip bütün bütün Zât’ına yönelttiğin, gönüllerini muhabbetinle doldurduğun, nezdindeki güzelliklere karşı içinde rağbet uyandırdığın, lisanlarını ve gönüllerini tesbih ve zikirle zînetlendirdiğin, hamd ve şükür yoluna sevk ettiğin, her an ibâdet ve tâatle meşgul ettiğin, sâlih amellere muvaffak kılmak sûretiyle iyiler zümresine ilhâk ettiğin, ruhlarına münâcatın hazzını duyurduğun ve hizmete adanmış insanlar hâline getirdiğin makbul kullarından eyle!
Rabbimiz! Yüce huzurunda tekrar tekrar yalvarıyor ve duâlarımıza icâbette bulunmanı istirham ediyoruz. Ne olur, bizleri de üzülmesi de sevilmesi de neşesi de inlemesi de Sen’in için olan, azâmet-i ilâhiye (ilâhî yücelik) karşısında alınları hep secdede, imâna ve Kur’ân’a hizmet yolunda emre âmâde bulunan, haşyetten gözyaşları ceyhûn olmuş, kalpleri ilâhi muhabbet ile dolmuş, yürekleri ilâhî heybet karşısında hep tir tir titreyen bahtiyarlar zümresine ilhâk eyle!
Ey mukaddes nûrlarını sevenlerinin gözlerine sürme yapan, Zâtî nûrlarını mârifet erbâbının dupduru gönüllerini akıtan, müştâk (Kendisine düşkün) gönüllerin yegâne arzusu ve muhabbet erlerinin en birinci ve asıl gâyesi olan Rabbimiz! Sen’den Sen’in sevgini Sen’i sevenlerin sevgisini istiyor ve Sana yakınlığa vesile olabilecek bütün amelleri bize sevdirmeni diliyoruz.
Rabbimiz! Bizi de yakınlık kahramanlarından eyle! Öyle aşkın bir sevgiyle donat ki içimizi, gönül pencerelerimizi; Sen’in rızândan başka her şeye kapatalım ve öyle bir şevk ü iştiyâkla ruhlarımızı doyur ki, Sen’in hoşnut olmadığın hiçbir şeye tenezzül etmeyelim. Bize de muhabbet ve merhamet nazarıyla bak. Bizden yüz çevirme ve bizi mesut ve bahtiyar insanlardan eyle, ey duâlarımızı her zaman kabul buyuran merhametliler merhametlisi Rabbimiz!”
Allah, İmâm Zeynü’l-Âbidîn Hazretlerinin gönlündeki ilâhî sevgiyi bizlere de tattırsın! Kalplerimizi o sevginin gücüyle diriltsin! Dillerimizi o sevginin letâfetiyle tatlandırsın! Hâlimizi Erenlerin hâllerine benzetsin. Çevremizi sevgi hâleleriyle kuşatsın! Ellerimizde gül, dilimiz bülbül, süvârımız (bineğimiz) Düldül olsun!
Allah Allah eyvallah hüü Dost!..
