Vicdanımın hesabı

Kendimizi kontrol etmek insanın kendi kendini gözden geçirmesinin başlangıcıdır. Bugünlerde de buna ihtiyacımız olduğu kanaatindeyim. Kendimizi kontrol demek, yaşanmış olan hayatımızın derinliklerinde yaptığımız hataların bir daha yapılmaması adına önlem almak demektir.

Bundan sonraki yaşantımızda atacağımız adım ve hamleler bu türlü kontroller sayesinde anlam ve önem taşıyacaktır. İnsan kendi hayatında da yaptığı yanlışlarını düzeltmek için gayret göstermelidir.

Hayatta yaşarken iradesi ile yaptığı, aldığı kararla uygulamaya geçirdiği her işinin muhasebesini yapmakla vicdanında dengeyi sağlayacağı gibi uygulamasıyla da neticelendirmelidir. Bu davranış biçimiyle yanlışlarımızın tekrarına izin vermeyeceğimiz gibi önlem almamıza da sebep olacaktır.

Geçmişin muhasebesi yapılmadan atılan her adım ve hamle yine bir hüsranla birlikte başarısızlığımızın da sebebidir. Bu durum karşısında da etkilenenler, üzülenler, küsenler, yalnız kalmak isteyenler ve meslek itibariyle kopanlarda olacaktır. Böyle bir yükü omzumuzda taşımanın ağırlığını hissetmememiz için doğruyu bulmamız gerekmektedir.

Yoksa zarar gören kendimiz, toplumumuz ve biz olacağımızdan en yakınlarımızda psikolojik olarak etkilenecektir. Geçmişin tecrübe olarak karşımıza çıkması onun iyi yönlerini alarak yolumuzu rayına koymamız eksik yönlerimizi düzeltmeye imkan sağlayacaktır.

Havaalanlarında x-ray cihazları ile yapılan kontrol her şeyin başlangıcı olmasına rağmen içerde de uçağa binene kadar kontrol yapılmaktadır. Bu bizim can güvenliğimiz için alınmış bir tedbirdir. Kimsenin de buna itirazı olmamaktadır. Bunun gibi yapacağımız muhasebe geçmişteki eksiklikleri(başkasının eksiği değil) ve noksanlıkları hissederek geleceğe emin adımlarla yürüyebilmemizi sağlayacaktır.

Trafik ışıklarındaki renkler insanın görme ve algılama kabiliyeti içersinde ona hata ve yanlış yaptırmıyorsa muhasebe neticesinde de arkada bıraktığımız her kırmızı yanlışımızı, eksiğimizi her sarı tamamlamadığımız işlerimizi ve haliyle güzel işlerimizi de yeşil göstermektedir. Böylece bize doğruyu gösterdiği gibi değerlerimizi de tekrar kazandırmayı öğretmektedir.

Öbür türlü gurur ve kibrimiz ortaya çıkacaktır. Kibir insanı muhasebeden uzaklaştırdığı gibi akıllı muhasebe yürütmekten de uzaklaştıracaktır. İnatçı bir tavır takınmamıza da sebep olmakta yanlışı düzeltmediği gibi doğruyu bulma gayesiyle yapılan muhasebeyi de unutturmaktadır.

Bir insanın muhasebe yapmaması ahret hayatına karşı duyarsız kalması demektir. Bir diğer nedende psikolojik sebeplerden dolayıdır. Bu dünya hayatında kendilerine verilen imkanların ahirettede verileceğini umarak ahiret hayatını etkilemez diye akıllarına çok fazla getirmemektedirler.

Muhasebe aynı zamanda insanın tavır, davranış ve hareketlerine yön vermesi açısından büyük bir ehemmiyete sahiptir. İnsanın dışa yansıyan hareketleri ahlaki yapısı ve anlayışına uygun olarak ortaya çıkar. Gazzali‘nin dediği gibi kalpte yer eden her meziyet azalar vasıtasıyla kendini gösterir. Duyguları yönetme kontrol ve yönlendirmenin başarılı olabilmesi muhasebenin sık olarak yapılması ile gerçekleşir.

Yazımızın başında dediğimiz gibi kontrol doğruluk ve yanlışımızı araştırarak öne çıkardığımız ve hayatımıza yeniden bir çeki düzen verme işlemidir. Son olarak Zeyd b.sabit(r.a) yazdığı bir yazıda diyor ki cimrilerin, sözleriyle cömertlik yapıp da davranışlarıyla bunu yalanladıklarına bilmem ki, hiç dikkat ettin mi? Bunun sebebi, dillerinin kalplerini dinlememesidir. Kendi ayıplarını görmeyip de başkalarının ayıplarıyla uğraşan kişinin, kendi yükünü bırakıp da başkalarının yüklerini taşıyan kişiden farkı yoktur.

Yorum: K.Kemal Mete