Sanatçının en önemli özelliği bağımsız olması ve korkusuzca iktidarlara karşı halkın yanında olmasıdır.
Sanatçı eserleriyle halkı beslediği gibi halktan aldığı destekle güçlenir.
Erdoğan rejiminin en büyük ilizyonlarından biri de halkın sevgi ve desteğini almış, halk sayesinde bir yere gelmiş sanatçıları yanına almış olmasıdır.
Halkın yanında görevlerinden alındı, konserleri, gösterileri iptal edildi, adeta resmi olmayan KHK’lara maruz kaldı. Hatta sosyal medyada linç ve tehditler aldı. Türkiye’de her kesimin sevdiği Sezen Aksu’da bundan nasibini aldı.
Kadıköy Rıhtım’da, “Tayyip muhtaç etmiş kuru soğana” şarkısı söylediği için ifadeye çağrılan, tehditler alan ama korkusuzca şarkısını söylemeye devam eden sokak sanatçısı Cihan Aymaz kalbinden bıçaklanarak şüpheli şekilde katledildi.
Sokak sanatçısı zengin olmayabilir ama etkisi güçlüdür. Sokak sanatçısının yakacağı küçük bir kıvılcım kitleleri harekete geçirebilir.
Herkesin nerde diye merak ettiği Yılmaz Erdoğan da bir metro istasyonunda sokak sanatçısının yanında görüldü.
Çok büyük bir maharetmiş gibi döndü dolaştı video. Koskoca Yılmaz Erdoğan sokak sanatçısıyla beraber şarkı söyledi diye.
Oysa Erdoğan’ın tanınması sokaktaki insanın duygularını yansıtmasıydı. Ankara’nın kurşuni havasını aktarması, sokaklar içinde olan Mükremin Abinin hayatıyla sokak hayatlarına dokunmasaydı.
Peki Yılmaz Erdoğan gerçekten sokaklarda oldu mu? Sanatçının yanında oldu mu?
Bıçaklanan Cihan’ın, Cumartesiye annelerinin, mahpus siyasilerin, KHK’lar, işinden olmuş binlerce mağdurun, sanatçının, akademisyenin, gazetecinin, yanında oldu mu?
Her gün bir masum elleri kelepçeli geçti sokaklardan, her gün çığlık soludu sokaklar.
Magazin dünyasında gözüktü, sarayda adaşıyla gözüktü ama sokaklarda gözükmedi…
Bu bilinçli bir tercihti…
Yılmaz Erdoğan ve birçok sanatçı, yazar halkın ümitle baktığı insanlardı. Yanlışlara, haksızlıklara karşı tepki gösterecekleri gençlerin, sokakların, halkın yanında duracakları beklendi hep. Küçücük bir destek ve yanlış gidişe dur diyebilecekleri ihtimali sevdi herkes…
Ama Onlar sokağı değil sarayı tercih ettiler…
