Gelip çattı yine hüzünlü vakitler,Yıl boyu gelmesin diye ümit ettiğim,Sanmaki kıştan yana şikayetim,Gidişini haykıracak zira yine takvimler. Teselliler arayacağım ben yine,Gözyaşlarımı içime akıtıp,Yıkılmamış gibi yapacağım,İnsanların gözünün içine bakıp. Belki herkes seni yılda bir kez anacak,Bana bakanlar belki hiç özlememiş sanacak,Bense çocuklarıma hep senin gibi sarılacağım,Her sarılışımda da hatıraların beni saracak. Babasız kalan tek ben değilim
Gelip çattı yine hüzünlü vakitler,
Yıl boyu gelmesin diye ümit ettiğim,
Sanmaki kıştan yana şikayetim,
Gidişini haykıracak zira yine takvimler.
Teselliler arayacağım ben yine,
Gözyaşlarımı içime akıtıp,
Yıkılmamış gibi yapacağım,
İnsanların gözünün içine bakıp.
Belki herkes seni yılda bir kez anacak,
Bana bakanlar belki hiç özlememiş sanacak,
Bense çocuklarıma hep senin gibi sarılacağım,
Her sarılışımda da hatıraların beni saracak.
Babasız kalan tek ben değilim elbet,
Fakat öksüz kalmak çok zor bilesin,
Nasıl ki mahzundur ezansız kalınca mabet,
Bana da hüzün çöker, yanar içim bu mevsim.
Doyamamışsa insan hayatında sevdiklerine,
Ardından ağlasa çırpınsa neyine,
Geri getirmez gideni dövünmek bilirim,
Sabır ve duadan gayrı ne yaraşır mümine.
Her zaman duamdasın bil bunu,
hikayelerin de her daim dilimde,
misafirimsin hep gecelerimde,
Gözün arkada kalmasın birde,
Ebedi yurdunda huzur içinde uyu.
(3 yıl önce bugün ebedi yurduna uğurladığımız muhterem babamın anısına,
dualarla…)
