Çocuklar dünyaya ter temiz bir fıtrata sahip olarak gelirler. Yaratılışta temiz olan bu fıtratlar, anne babaların yanlış tutum ve davranışlarıyla veya çevrenin menfi tesirleriyle safiyetlerini kaybederler. Çocukların safiyetinin bozulmasına ve ahlaken çöküntü içerisine girmesine sebep olan nedenlerden biri de, onlara karşı bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde kullanılan küfür ve argolu sözlerdir. Maalesef bazı anne babalar,
Çocuklar dünyaya ter temiz bir fıtrata sahip olarak gelirler. Yaratılışta temiz olan bu fıtratlar, anne babaların yanlış tutum ve davranışlarıyla veya çevrenin menfi tesirleriyle safiyetlerini kaybederler.
Çocukların safiyetinin bozulmasına ve ahlaken çöküntü içerisine girmesine sebep olan nedenlerden biri de, onlara karşı bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde kullanılan küfür ve argolu sözlerdir. Maalesef bazı anne babalar, farkında olmayarak ya da eğlenmek maksadıyla, bu tür çirkin sözleri çocuklarına karşı kullanmaktadırlar.
Bazı anne babalar çocuklarının kullandığı küfürler karşısında “Çocuğum küfür içerikli kötü kelimeler kullanıyor, bunu nereden öğrendi?” kaygısına kapılmaktadırlar.
Çocuklarda öğrenme taklit ve model alma yoluyla gerçekleşir. Çocuklar ailesinden ve çevresinden duydukları birçok argo, küfür, beddua gibi hoş olmayan kelimeleri bir kamera gibi hafızalarına alırlar ve yeri ve zamanı geldiğinde kendi hayatlarında kullanırlar.
Eğer anne babalar çocukların kullandığı bu kötü kelimeler karşısında tepki vermez, hatta kullanılmasına bir şekilde müsaade ederlerse, onlar bu uygunsuz kelimeleri kullanmaya devam ederler.
Bazen anne babalar, sırf eğlence olsun diye çocuklarına küçük yaşlarda argo içerikli kelimeler ve küfürler öğretirler. Burada işin acı tarafı öğretilen bu çirkinliklerin, bir başkası üzerinde “Şu amcana bir küfret de, amcan seni görsün.” şeklinde uygulanmaya çalışılmasıdır.
Dil gelişiminin yoğun olduğu yaş dönemleri vardır. Bu dönemler yaklaşık 3 yaşından 12 yaşına kadar olan dönemdir. 3 yaşından 5 yaşına kadar olan yaş çağı, öğrenmenin en hızlı yaşandığı dönemdir ve çocuklar kelimeleri, bu dönemde en hızlı bir şekilde öğrenirler.
Öğrenmenin en hızlı gerçekleştiği böyle hassas bir dönemde, kullanılan hitaplara azami derecede dikkat etmek gerekir. Çocuklar ailesinden veya çevresinden öğrendikleri olumsuz ifadeleri kendi hayatlarında zaman zaman kullanabilirler.
6 yaşından büyük olan çocuklara, kullandıkları bu tabirlerin yanlış olduğunu, ahlaki olmadığını ifade etmek belki bir nebze mümkün olsa da, 6 yaşından küçük çocuklara bunun yanlış olduğunu anlatabilmek oldukça güçtür.
Çocukların; dikkat çekmek, büyüdüklerini hissettirmeye çalışmak, kızgınlıklarını ifade etmek, engellenmelerine tepki göstermek ve duygularını kontrol etmek için yer yer küfür ve argolu kelimeleri kullanabilirler.
Bu şekilde davranan çocuklara verilmesi gereken en doğru tepki onları duymamaya, görmemeye çalışmaktır. Ancak yeri ve zamanı geldiğinde söylenmesi gerekenleri, belli bir nezaket çerçevesi içerisinde söylemek ve yanlışları o şekilde düzeltmek gerekir.
Anne babalar çocukların kötü sözlerine aynısıyla cevap vermek yerine, onlardan, söyledikleri bu sözlerinin ne anlama geldiğini ifade etmelerini istemeleri gerekir.
Mesela çocuğa “Senin kullandığın bu kelimenin manası nedir? Ben anlayamadım!” diyerek, yanlışını fark etmesi sağlanabilir. Yine çocuk küfür ettiğinde “Biz senin kullandığın bu kelimeyi kullanmıyoruz, senden bu kelimeyi duymak bizi üzüyor!” tarzında bir yaklaşımla çocuğun küfretmesi engellenebilir.
Küfür içerikli sözleri çocuklar bazen de arkadaşlarından öğrenebilir ve bunları kendilerine aitmiş gibi dile getirebilirler. Böyle bir durum karşısında çocuğa “Senin kullandığın daha güzel sözler var. Arkadaşının kullandığı bu sözlere ne gerek var!” diyerek çocuğun kendisine ait olan olumlu özelliklerini, kendisinin fark etmesi sağlanabilir.
Her şeye rağmen çocuklar küfür ve argolu sözlerine devam ediyorlarsa, bazen de kör ve sağırları oynayarak onların bu davranışlarına karşı duyarsız kalmak en güzel çözümdür. Zira sözlerine tepki verilmeyen çocuklar, zaman içerisinde bu kelimeleri kullanma ihtiyacı duymazlar.
Bir anne baba olarak, çocuğunuzun sizi taklit ettiğini dikkate alarak, onun huzurunda kullandığınız kelimelere dikkat etmelisiniz!
Çocuğunuzun yanında şakadan dahi olsa küfredip, küfür düşüncesini onun hayaline atmamalısınız!
Öfkeli durumlarınızda, nefsinize hâkim olup ağzınızdan çıkan sözcüklere dikkat etmelisiniz!
Argo ifadelerin sıkça kullanıldığı, televizyon, radyo vb. gibi yayın organlarını çocuğunuza izletmemelisiniz ya da alternatifini tercih etmelisiniz!
Çocuğunuz tarafından söylenmesini istemediğiniz kelimeleri, sizde başkalarına karşı kullanmamalısınız!
Çocuğunuz bir başkasından duyduğu uygunsuz kelimeleri kullanması durumunda, bir şey olmamış gibi davranıp, bu kelimenin ilginç ya da komik olduğunu düşünmesini istemelisiniz!
Küfür içeren kelimeler kullandığında asla çocuğunuza gülmemelisiniz!
Eğer çocuğunuz kötü kelimeleri kullanmaya devam ederse, onunla bir anlaşma yapmalı ve çirkin kelime kullanmadığı takdirde ona ödül vermelisiniz!
Çocuğunuzun ağzından çıkan çirkin sözleri karşısında onu rencide etmemeli, halinizle üzüntünüzü ona hissettirmelisiniz!
Çocuklar bazen de dikkat çekmek, öfkesini göstermek, ilgi görmek, erişkin olduklarının göstermek yani büyüdüklerinin ispatı için küfürlü kelimelere başvurabilirler. Onlara alternatifler sunarak bu duygularını, başka türlü ifade etmelerini sağlamalısınız!
