Çocuğunuz saldırgansa..

Saldırganlık, genellikle ruhsal ve bedensel özelliklere bağlı olarak, yaşanan sıkıntıların çatışma şeklinde davranışlara aksetmesidir. Kişiyi bu davranışlara sevk eden bir yığın sebepler vardır. Bunların başında; ilgi ve sevgi eksikliği, yanlış tutum ve davranışlar, iletişim yetersizliği, bilgi eksikliği, yanlış disiplin uygulamaları, şiddet içerikli yayınlar, arkadaş gurupları gelmektedir.

Saldırgan çocuklar, yaşıtları ve çevresiyle uyumlu ilişkiler kuramazlar. Aşırı derecede geçimsizdirler. Her an kavga yapmaya meyillidirler. Kurallara uymazlar, sık sık olay çıkartırlar ve buna bağlı olarak da ceza görürler. Kendisinden büyük kişilere karşı gelmeye çalışırlar.

Basit anlaşmazlıkları bilek gücüyle çözmeye çalışırlar. Öfkelerini kolay kolay yenemezler. Her zaman haklı çıkmaya çalışırlar. Cezalardan pek etkilenmez, etkilense de sadece bir süre için etkilenmiş görünürler. Yanlış davranışlarından dolayı utansalar dahi, o davranışları tekrarlamaktan kendilerini alıkoyamazlar.

Bahsi geçen bu özellikleri kendisinde taşıyan çocuklar, ruhi problemlerini davranışlarına aksettirirler. Bu yüzden anne baba olarak, bu davranışların çocuğunuzda olup olmadığına bakmanız gerekmektedir. Eğer bu davranışlar çocuğunuzda mevcutsa, çocuğunuz saldırgan demektir.

Çocuğu saldırganlığa sevk eden sebepler vardır. Bunların başında anne ve babanın tutum ve davranışları gelmektedir. Bu tutum ve davranışları kısaca sıralayacak olursak:

Yanlış eğitim vermeme düşüncesiyle çocuğun üzerine gereğinden fazla gidilmesi:

Endişeli olma, titiz davranma olması gereken bir tutum ve davranıştır. Fakat çocuğun üzerine gereğinden fazla düşme, onu saldırgan davranışlara itebilir. Örneğin çocuğunuzun bir problemi çözmesini istiyorsanız, problemi çözünceye kadar onun işine müdahale etmemeniz gerekir.

Eğer işlerini yapamaz düşüncesiyle, çocuğun yapması gereken vazifelerini çocuk adına siz yaparsanız o şöyle düşünür: “Madem sen yapacaktın neden bana müdahale ediyorsun?” Burada çocuğun iradesini hesaba katmadan, kendi iradenizi ortaya koyar, onun işine karışırsanız, çocuğu saldırgan davranışlara itmiş olursunuz. Çocuğa kendini ifade etme imkanı tanımalı, yapacağı işi neticelendirinceye kadar sabırla beklemeli, eğer işin içinden çıkamıyorsa ancak o zaman yardımcı olmalısınız.

Çocuğun huzurunda hakaret içeren davranışlar sergilenmesi:

Çocuğun ilk olarak örnek alacağı şahıs anne ve babasıdır. Çocuk her yönüyle onlara benzemeye çalışır. Bu yüzden anne babanın, rollerini çok iyi oynamaları gerekir. Bir ailede anne baba birbirlerine saygılı davranmaz, sürekli hakaret ederlerse, bu çocuğa yansıyacak ve aynı davranışları zaman içerisinde çocuk da hayatında sergileyecektir.

Çocuğun istekleri karşısında farklı tavırlar sergilenmesi:

Ailede uyum çok önemlidir. Anne baba hal ve hareketlerinde uyumlu olmalı ve kendi aralarında tutarlı davranmalıdırlar. Baba ne diyorsa anne de aynı şeyleri demeli ve birbirlerini desteklemelidirler. Aksi durumda çocuğun gözünde saygınlıklarını yitirirler. Örneğin çocuk evden dışarı çıkmak istediğinde, annenin rızası olmadığı halde baba çocuğa izin verirse bu davranış, anneyi pasif duruma düşürür. Pasif duruma düşen annenin sözleri ise çocuk nezdinde tesirsiz kalır.

Çocuğun içinde bulunduğu durumdan memnun olmaması:

Gerek aile, gerekse çevrede aradığını bulamayan çocuk saldırgan davranışlar sergileyebilir. Anne baba aralarında sürekli kavga yapar, birbirlerine saygı duymazlarsa, bu durum çocuğa yansır ve çocuğun huzurun kaybolmasına kadar gider. Huzursuzluğun olduğu yerde de saldırgan davranışlar sergilenir.

Çocuklar arasında adaletsiz tutum ve davranışların olması:

Çocuklar arasında birisine diğerinden daha çok imkanlar sağlanması veya daha çok yakınlık gösterilmesi, diğerinin üzülmesine ve kıskanmasına sebep olur. Bu da üzülen çocuğun diğerine karşı kin beslemesine neden olur.

Eşler arasında anlaşmazlıkların yaşanması:

Bu anlaşmazlıklar gerek sözlü, gerekse de fili olabilir. Böyle bir durumda çocuk, genellikle zayıfın yanında yer alır ve güçlüye karşı  müdafaaya geçer.

Şiddet içerikli basın-yayınla içli dışlı olunması:

Kitle iletişim araçlarında gösterilen şiddet sahneleri çocukları olumsuz yönde etkilemektedir. Sürekli şiddet içerikli filmleri seyreden veya şiddet içerikli oyunları oynayan çocuk, şuuraltında oluşan o davranışları mutlaka bir gün sergiler; hem kendisine, hem de etrafına belki de telafisi mümkün olmayan zararlar verir.

Çocuğunuzun saldırgan davranışlarını elbette önlemenin bir yolu vardır. Öncelikle anne baba olarak siz kendiniz, çocuğunuza güzel davranışlarınızla model olun.

Saldırganlığın iyi bir davranış olmadığını uygun bir dille anlatın ve bu hususta çocuğunuza sürekli nasihatlerde bulunun.

Çocuğunuz saldırgan davranışlar içerisindeyken hiçbir ihtiyacını yerine getirmeyin. Eğer yerine getirirseniz “Nasıl olsa isteğim yerine getiriliyor” düşüncesiyle, her istediğini elde etmeye çalışır.

Saldırganlaşıp sert tavırlar takındığında alttan alın, aynı sertlikte mukabelede bulunmayın, susmayı tercih edin ve yaptığı bu davranışından dolayı üzüntünüzü dile getirin. Eğer çocuğunuzun saldırgan davranışları karşısında ona sabırla yaklaşmaz, aynı oranda karşılık verirseniz, davranışını değiştirmek yerine, davranışının kalıcı hale gelmesini sağlarsınız.

Televizyonda ya da diğer kitle iletişim vasıtalarında şiddet ve saldırganlık içeren görüntüleri izlemesini engelleyin ve şiddete sevk eden oyunları oynamasına müsaade etmeyin.

Odasında şiddet içerikli resimler bulundurmayın. Elbise alırken üzerinde şiddete teşvik edici semboller ve resimlerin olmamasına dikkat edin.

Spora yaparak enerjisini boşaltabilecek alanlara yönlendirin. Saldırgan tutum ve davranış sergileyen arkadaşları varsa, onu bu arkadaşlarından uzak tutun.

Saldırgan davranışlara sahip olan insanların hallerinden kaygı duyduğunuzu dile getirin.

Öfkeli, sinirli ve kızgın bir haldeyken aynaya bakmasını sağlayın ve ne kadar çirkinleştiğini kendisine gösterin.