Mahremiyet eğitimi, çocukların kendisinin ve diğer insanların bedenini ve özel alanının farkına varması, sosyal hayatın içinde kendi bedenini ve özel alanını koruması, diğer insanların bedenine ve özeline saygı duyması, kendisi ile çevresi arasında sağlıklı sınırlar koyması gibi bilgileri içerir. Mahremiyet Eğitimiyle İlgili Dikkat Edilmesi Gerekenler… Özel Alanı Tanımlama… Vücudun kişiye özel olan bölgeleri, bu bölgelerin
Mahremiyet eğitimi, çocukların kendisinin ve diğer insanların bedenini ve özel alanının farkına varması, sosyal hayatın içinde kendi bedenini ve özel alanını koruması, diğer insanların bedenine ve özeline saygı duyması, kendisi ile çevresi arasında sağlıklı sınırlar koyması gibi bilgileri içerir.
Mahremiyet Eğitimiyle İlgili Dikkat Edilmesi Gerekenler…
Özel Alanı Tanımlama…
Vücudun kişiye özel olan bölgeleri, bu bölgelerin gizlenmesi gerektiği çocuğa iki yaşından itibaren yavaş yavaş anlatılabilir. Bu alanın başkalarından gizlenmesi ve anne-baba ve doktorları dahil, bu bölgeye izni olmadan kimsenin dokunmaması gerektiği çocuğa öğretilmelidir.
Cinsel organlar çocuk sorduğunda anne-baba kendi üzerinden değil, soyunmadan çocuğun kendi cinsel organları ya da çizgilerle gösterilen resimli kitaplar üzerinden öğretilmelidir.
Çocuğun Başkalarının Önünde Kıyafetinin Değiştirilmemesi…
”Daha küçük” diye düşünerek çocuğu iç çamaşırına varıncaya kadar başkalarının önünde soyup giydirmek doğru değildir. Tabi ki anne-babanın da çocuğun görmeyeceği bir alanda giyinip-soyunması da çocuğun mahremiyet duygusu geliştirmesi açısından önemlidir.
Çocuğu Banyo yaptırırken…
Özellikle dört-beş yaşından sonra çocuğu iç çamaşırı ile yıkamak, iç çamaşırı çıkarırken ve temizlerken gözleri kısarak ya da başı hafif yana çevirerek o alana saygı gösterdiğimizi hissettirmek çocuklarda mahremiyet duygusunun gelişmesine katkı sağlayacaktır.
Yedi yaşından sonra banyoda çocukların kendi mahrem alanlarını kendi temizlemelerine fırsat tanımak da hem sorumluluk hem mahremiyet duygusunun gelişimi açısından güzel olacaktır. Anne babanın da çocuklarını banyo yaptırırken kendileri ölçülü bir kıyafetleri olması gerekmektedir.
Çocukların Cinsel Organını Sevgi Objesi Yapmama…
Küçük çocukları cinsel organlarına dokunarak, onları konu yaparak sevmek doğru değildir. Çünkü bu durum, onların özel alanlarının ihlalidir. Çocuk bu şekilde başkalarının özel alanlarının kullanılarak onlara şaka yapılabileceği inancını taşır. Ayrıca çocukları cinsel organlarını konu ederek sevmek, onları kendilerini kötü niyetli yabancılardan korumak konusunda etkisiz kılabilir.
Çocuk, bir başkası özel alanına dokunmak istediğinde bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunun ayrımını yapamayabilir. Çocuğun cinsel organlarını şaka konusu yapmak, göstermesini istemek, onlara dokunmaya çalışmak çocuğun cinsel kimlik gelişimi açısından oldukça sakıncalıdır.
Çocuğun Anne Babayla Yatağının Ayrılması…
İki yaşından itibaren çocuk yavaş yavaş bağımsızlığını kazanır ve kendi başına yemek yemeye, yolda kendi başına yürümek istemeye başlar. Bu dönem gelişim olarak da çocuğun odasının ayrılabileceği bir zamandır. Ancak ekstra bazı durumlar olabilir. Genel olarak 4 yaşına kadar bu sorun çözülmelidir. Çocuğun anne babasının özel ilişkisine şahit olması sakıncalıdır.
“Ensest” ilişkiden korumak için “ayrı oda, yatak ve örtü” gereklidir…
Aynı cins dahi olsa kardeşler aynı yatakta, tek örtü altında, kız ve erkek kardeşler ayrı yatak bile olsa aynı odada yatırmamalıdır. Çocuklar dede-nine ve diğer yakın akrabalarla dahi aynı yatakta, tek örtü altında yatmamalıdır. Malesef “ensest” denilen sapık cinsel ilişki en yakın akrabalar arasında gerçekleşmektedir.
Odanıza İzin Alarak Girmesi Gerektiğini Öğretme…
Çocuklara dört-beş yaştan itibaren anne-babanın odası kapalı ise odaya kapıyı çalarak ve izin alarak girmesi gerektiği öğretilmelidir. Çocuğun odasına girerken de kapısının çalınması çocuğa iyi bir model oluşturacaktır.
Televizyondaki Sahneler…
Örneğin bir televizyon sahnesinde arkadaşlarının özel alanına şaka amaçlı dokunan kişiye seslice kızılabilir. “İnsanların özel yerlerine dokunulması hoş bir davranış değildir” gibi cümlelerle tepki belli edilebilir. Çünkü çocuklar anne-babaların kendilerine değil de başkalarına verdikleri tepkiler yoluyla daha kolay öğrenmektedirler.
Çocuklar bu dönemde daha çok taklit yoluyla öğrendikleri için televizyondaki gördüğü sahneleri arkadaşlarının üzerinde deneyebilir. İzlenilen tv programlarının içeriğine dikkat etmek gereklidir. Çocuğunun tv deki sahneyi taklit ettiğini gören anne, çocuğuna aşırı tepki göstermeden, gülmeden bunun hoş bir davranış olmadığını söyleyebilir.
