Çocuklarda “Baba sevgisi” ihtiyacı

Çocuğun sağlıklı birey olarak yetişmesinde anne ve babanın varlığı ve davranışları çok önemlidir. Babalık görevinin de annelik gibi bebeğin ana rahmine düştüğü anda başlar. Bazı babaların otoritelerinin sarsılmaması için çocuklarını uyurken öpmeleri, sevgisini içinde saklayıp göstermemeleri çok yanlıştır. Babaların, çocuğun bakım ve yetiştirilmesinde “ikinci planda” kalmaması gerekir. Sevgisini göstermeyen/gösteremeyen, ciddi ve otoriter baba ile aşırı

İLYAS TÜRKMEN 19 Ekim 2017 İLYAS TÜRKMEN

Çocuğun sağlıklı birey olarak yetişmesinde anne ve babanın varlığı ve davranışları çok önemlidir. Babalık görevinin de annelik gibi bebeğin ana rahmine düştüğü anda başlar. Bazı babaların otoritelerinin sarsılmaması için çocuklarını uyurken öpmeleri, sevgisini içinde saklayıp göstermemeleri çok yanlıştır.

Babaların, çocuğun bakım ve yetiştirilmesinde “ikinci planda” kalmaması gerekir. Sevgisini göstermeyen/gösteremeyen, ciddi ve otoriter baba ile aşırı şımartan baba modelinin, çocuğun duygusal ve zihinsel gelişimini olumsuz etkiler.

Toplumumuzda babaların çocuğun yaşamına anne ile birlikte değil, bebeğin dünyaya gelmesinden sonra girdiğini ve anneye “yardımcı rolü” üstlendiklerini görülmektedir.

Çocuğun yetişmesinde annenin rolü elbette tartışılmaz. Babaların ise çocukların yaşamına daha geç girmektedir. Oysaki babalık da annelik gibi bebeğin anne rahmine düştüğü andan itibaren olmasa da baba olacaklarını öğrendikleri an itibariyle başlamalıdır.

Çocuk, kendine şefkat gösterilmesi ve temel ihtiyaçlarının karşılanması için anneye duyduğu ihtiyaç kadar, birey olarak kendi ayağı üzerinde durabilmesi için özgürleşmesinin yolunu açma, bağımsızlığının aracısı ve güvenliğinin koruyucusu, hayatını kolaylaştırıcı baba figürüne de ihtiyaç duyuyor.

Kültürümüzde baba soğuk ve otoriter duruşu ile kabul ediliyor. Babanın ekonomik imkânları sağlamak için anneye göre daha az evde olması, çocukla-baba arasındaki ilişkiyi daha da uzaklaştırabiliyor.

Kültürel olarak da babalar, çocuklarla fazla duygusal ilişkiye girmeden uzaktan mesafeli bir ilişki kuruyorlar. Çocuklarına sevgilerini gösteremiyor, uyurken öpüyor, otoritesi sarsılmasın diye sarılamıyor, sevgisini söyleyemiyor.

Baba Sevgisi Çocuğun Duygusal Gelişimini Geliştirir ve Besler…
Babanın “arka planda” kalmasının çocukta duygusal ve zihinsel sorunlara neden olabilmektedir.

Babanın etkisiz ve yetersizliğinde ya da fiziksel ve duygusal eksikliğinde çocuğun kuralsız, sorumsuz, içe kapanık, çekingen ya da tersine öfkesini kontrol etmekte zorluk yaşayan, saldırgan, sınırsız bir yapıda olabiliyor.

Genel olarak babanın sert, mesafeli, duygularını fazla göstermeyen bir yapıda olması bekleniyor. Aslında çocuk babadan sevgi, şefkat, öpme koklama gibi sevgi davranışları gördükçe kendisini sevilebilir hisseder.

Bu nedenle babanın sınır koyan, çocuğun güvenini sağlayan otoriter baba olduğu gibi sevgi ve şefkat de gösterebildiğini çocuğa hissettirmesi gerekiyor. Çocuk, kendisine kurallar ve sınır koyan babasının kötü olmadığını, kendisini korumak, dış dünyaya hazırlamak için böyle yaptığını ve kendisini sevdiğini anlayabilir.

Babalar Dikkat !

>Çocuğun her problemini ve sıkıntısını siz çözmeyin, çözmesi için teşvik edin, fırsat tanıyın.
>Her isteğini yerine getirmeyin, ancak sert ve anlayışsız bir baba da olmayın.
>Ders verir tonda öğretmen gibi konuşmayın. Sorgu memuru gibi sorular sormayın.
>Gözlerinin içine bakın, fiziksel temas kurun, okşayın, öpün. Sevdiğinizi ve sevildiğini hissettirin.
>Korkularını endişelerini sorun, ancak karşılaştığınız cevaplar karşısında paniğe kapılmayın. Korkularını ve güçsüzlüklerini cezalandırmayın, çözüm bulmaları için yardımcı olun.
>Aile kararlarında fikrini alın. Hatanız durumunda özür dileyin, kararlarına saygı gösterin.
>Teşekkür etmeyi alışkanlık haline getirin.
>Eşinize sevginizi göstermekten kaçınmayın ki çocuk kendisini sevgi ağacının meyvesi olarak görebilsin.

ÖNE ÇIKANLAR