Çocuklarımızın nankör olmaması için neler tavsiye edersiniz?

Çocuklarımızın nankör olmaması için neler tavsiye edersiniz?

Komşum anlatıyor : “ Yıllarca bizim oğlanın bir dediğini iki etmedik. İstediği her şeyi aldık. Hiç bir isteği hava da kalmadı. Fakat yıllar geçti büyüdü, evlendi, çoluk- çocuk sahibi oldu. Ne benimle ne de babasıyla ilgileniyor, aramıyor, sormuyor, ziyaretimize gelmiyor. Meğerse bir evlat değil nankör yetiştirmişiz“ diyor. Komşumu dinleyince içim ürperdi, endişe ettim. Acaba ben

HÜSEYİN BOZAN 15 Mayıs 2022 HÜSEYİN BOZAN

Komşum anlatıyor : “ Yıllarca bizim oğlanın bir dediğini iki etmedik. İstediği her şeyi aldık. Hiç bir isteği hava da kalmadı. Fakat yıllar geçti büyüdü, evlendi, çoluk- çocuk sahibi oldu. Ne benimle ne de babasıyla ilgileniyor, aramıyor, sormuyor, ziyaretimize gelmiyor. Meğerse bir evlat değil nankör yetiştirmişiz“ diyor. Komşumu dinleyince içim ürperdi, endişe ettim. Acaba ben de mi farkında olmadan nankör bir evlat yetiştiriyorum diye kaygılandım.

Nankör çocukların özellikleri nelerdir? Çocuklarımızın nankör olmaması için neler tavsiye edersiniz?

Kendine yapılan iyiliğin kıymetini bilmeyen kimseye nankör diyoruz. Nankör insanlar kendine hayran narsist kişilik özellikleri sergiler. Almayı bilir vermeyi bilmezler. Teşekkür becerileri gelişmemiştir. Karşısındaki insanları kendine hizmet etmek zorundaymış gibi görür. İnsanların ancak çıkar için kendine yaklaştığını düşünür. Genellikle bu tür hastalıklı tutumları yanlış ebeveyn ve çevre tutumları tetikler. Çocukla- ebeveyn arasında sevgi yerine menfaat bağı kurulan, sorumluluk duygusu verilmeyen, her isteği yapılıp şımartılan çocuklarda görülen bir durumdur.

1. Küçük yaşlardan itibaren çocuklara sorumluk şuuru kazandırılmalı :

Üç yaşında bir çocuğa kendi oyuncaklarını toplaması, çoraplarını ve ayakkabılarını kendinin giymesi öğretilmelidir. On yaşında ki kız çocuğunun kahve yapıp aile bireylerine servis yapması ve aile işlerinde annesine yardım etmesi temin edilmelidir. Eğer çocuğunuzla birlikte yaşıyorsunuz ve o da çalışmaya başlamış ve para kazanıyorsa mutlaka ev ekonomisine katkı yapması için teşvik edilmelidir.

2. Teşekkür etmeyi öğretmek gerekir:

Yapılan en küçük bir iyilik karşısında önce ebeveyn teşekkür etmeli daha sonra çocuklarına teşekkür etmeyi öğretmelidirler. İnsanlara teşekkür etmeyi öğrenememiş çocuklar nankör olurlar. Hangi yaşta olursa olsun çocuğunuzun yaptığı iyilikten dolayı mutlaka ona teşekkür edin.

3. Çocuklara almayı değil vermeyi öğretmek:

Çocuklar genellikle kıskançtırlar ve eşyalarını kimseyle paylaşmak istemezler. Bu durum aslında sağlıklı bir kişilik yapısına sahip olduğunu da gösterir. Fakat bu durum altı- yedi yaşına kadar geçerlidir. Bu yaştan itibaren çocuklara paylaşmanın faziletleri öğretilmelidir. Oyuncağı arkadaşıyla paylaşabileceği gibi bir eşya ya da yemeğini de paylaşması teşvik edilmelidir.

4. Fedakarlık yapmayı öğretmek:

Dünyanın muhtelif yerlerinde ya da yakınımızda aç, susuz, yetim insanlar için yapılan yardım kampanyalarına çocukların da dahil edilmesi nankörlük hastalığının gelişmişini önleme adına ciddi bir pedagojik yaklaşımdır. Çocuğumuza biriktirmeyi öğrettiğimiz kumbarasının yanına bir de kendine ait sadaka kutusu koymalıyız ki böylelikle başkaları için de yaşamanın gereğini öğrenebilsin. Başkaları için fedakarlık ve iyilik yapması öğretilmeyen bir çocuk hiç kimse için iyilik yapmaz buna kendi anne ve babası da dahildir.

5. Anne- baba sağlıklı tutum sahibi olmalı:

Bazı anne- babalar çocuklarının nankörlüğünden veryansın ederler. Fakat kendileri de çocuklarından farklı değildirler. Kendi anne babasını bir köşeye itmiş nice insanlar kendi kaderlerini kendi elleriyle hazırlamış nankör evlat yetiştirmişlerdir. Çocukların anne babalarının konuşup tavsiyelerinden daha ziyade onların yaptıklarını örnek aldıkları unutulmamalı.

6. Ya çok çocuk ya da çocuğu sosyalleşmesi için arkadaş ortamına sokmak:

Tek çocuklu aile ortamında yetişen çocukların en temel özelliği paylaşma becerileri gelişmemiş olmalarıdır. Çok çocuklu ortamda yetişen çocuklar diğer çocuklara nazaran sosyal becerileri daha çok gelişmiş, paylaşma, iyilik yapma gibi kabiliyetleri olan tiplerdir. Çocuğun sosyalleşmesi için yeni ve farklı arkadaşlarla tanışması ve bu ortamda kendinin ve diğerlerinin farklı kişilik özelliklerini algılaması, farkındalığını kazandırılması çok önemlidir.

7. Örnek şahsiyetlerin nazara verilmesi:

Çocuk terbiyesinin en kısa tanımı örnek olmaktır. Ya da örnek insanları modellemesinin yolunu açmaktır. Dört yaşından itibaren başkaları için fedakarlık yapmış önemli tarihi ya da şu an yaşayan şahsiyetlerin hikayelerinin anlatılması çocuklarda iyilik yapma, fedakarlıkta bulunma gibi güzel davranışları harekete geçirir. Böyle çocuklardan da nankörlük gibi olumsuz davranışlar beklenemez. Nankörlük duygusu terbiye edildiğinde bundan ilk istifade edecek çocuğun ebeveynidir.