15 Haziran 1961’de Doğu Berlin’de düzenlenen uluslararası basın toplantısında yer alan Walter Ulbricht’a, Fraknfurter Rundschau’da gazeteci Annamarie Doherr “Ek bir soru sormak istiyorum” diyerek bir soru sorar. ”Sayın Başkan! Sizce, özgür şehrin oluşumu, devlet sınırının Brandenburg kapısında inşa edildiği anlamına mı geliyor? Ve tüm bu sonuçları hesaba katmaya kararlı mısınız?” Walter Ulbricht (DDR Konseyi Başkanı)
15 Haziran 1961’de Doğu Berlin’de düzenlenen uluslararası basın toplantısında yer alan Walter Ulbricht’a, Fraknfurter Rundschau’da gazeteci Annamarie Doherr “Ek bir soru sormak istiyorum” diyerek bir soru sorar. ”Sayın Başkan! Sizce, özgür şehrin oluşumu, devlet sınırının Brandenburg kapısında inşa edildiği anlamına mı geliyor? Ve tüm bu sonuçları hesaba katmaya kararlı mısınız?”
Walter Ulbricht (DDR Konseyi Başkanı) ise soruyu şöyle cevaplar “Sorunu, Batı Almanya’da bir duvar inşa etmek için DDR’nin başkentindeki inşaat işçilerini harekete geçirmemizi isteyen insanların olduğunu anladım. Böyle bir niyetin olduğunun farkında değilim. Sermayemizin inşaat işçilerini esas olarak konut yapımı ile ilgilidir ve çalışmalar tamamen bu amaçla yürütülmektedir. Kimse bir duvar inşa etme niyetinde değil.”
13 Ağustos 1961 Pazar gecesi SED başkanı Walter Ulbricht, sektör sınırını kapatmak için emir verdi. Politbüro üyesi olan Erich Honecker’da bu iş için görevliydi. Hafta sonu sebebiyle halkın dikkatininin dağıldığı sırada savaş gurubunun birkaç bin üyesi tarafından desteklenen 10 binden fazla halk ve sınır polisi, sabahın erken saatlerinde Berlin’in ortasındaki kaldırımları parçalayarak ayırıyor, asfalt taşları, bariyer kazıkları ve dikenli tellerden oluşan barikatları kuruyorlardı. 13 kontrol noktası dışında geriye kalan bütün geçişler kapatıldı.
Tren hatları (S ve U-Bahn) trafiği kesintiye uğradı. Friedrich caddesinde bulunan istasyonda trafik azaldı ve bunun sonunda on üç metro ve S-Bahn istasyonları Doğu Berlinliler için kapatıldı.
Arka planda ise 7 binden fazla sektörlere dağıtılmaya hazır asker, ve yüzlerce tankı bulunan Ulusal Halk Ordusu vardı. Böylece Sovyet Birlikleri, Berlin civarında üçüncü bir güvenlik filosunu oluşturuyordu.Yaşanılan tüm bu durum karşısında Berlinliler büyük bir şaşkınlık içerisine girmişlerdi. Batı tarafında bulunan Berlinliler bir tarafta, Doğu tarafında bulunan Berlinliler ise başka bir taraftaydı. Daha önce çevrelerinde bulunan insanlara artık dikenli tellerin arkasından bakabiliyorlardı. Protesto eden kişilerin aniden tutuklandığı doğu tarafında, savaş grupları ve halkın polisi kalabalığı makineli tüfeklerle tutarken, batı tarafındaki Berlin polisi, heyecanlı vatandaşların sınır tesislerini korumakla meşgüldüler.
15 Ağustos 1961: Özgürlük atlayışı
Saksonya’nın Zschochau şehrinden gelen 19 yaşındaki sınır polisi Conrad Schumann eğitimli bir çobandı. 12 Ağustos 1961 tarihinde sabahın erken saatlerinde Dresden’den Berlin sektör sınırına taşındı. Maaşları ise 30 Doğu Markı ve “Tehlike ödemesi” ile toplam 370 Doğu Markına yükseltilmişti. 15 Ağustos 1961 günü öğleden sonra, Bernauer/Ruppiner caddesinin batı tarafında bulunan dikenli tellerin üzerinden cesurca atlayarak diğer tarafa geçen ilk sınır polisi oldu. Fotoğraf ise şu mesajla dünyaya duyruldu: ”DDR’den kendi birlikleri bile kaçıyor.”
Daha sonra yaptığı bu cesurca atlayış için belirleyici olan şu cümleleri kullandı: “Bir sınır polisi olarak, Berlin’in doğu kesiminde büyük annesini ziyaret eden küçük bir kızın sınır muhafızları tarafından nasıl geri alındığını ve artık Batı Berlin’e taşınmasına izin verilmediğini gözlemledim.”
Ebeveynler dikenli tellerle örülmüş olan duvarın sadece birkaç metre ötesinde bulunmalarına rağmen, kızları Doğu Berlin’e geri gönderildi. Conrad Schumann ise yaşanılan bu durum karşısında kendisini bir kahraman olarak görmemişti. 1998 yılında ise yaşadığı kişisel sorunları nedeniyle intihar etti.
