HABER MERKEZİ – Almanya’da yaklaşık 263 bin kişinin kalıcı bir barınağı yok. Federal hükümet adına konuyla ilgili ilk kez hazırlanan detaylı rapora göre, yaklaşık 40 bin insan da düzenli olarak sokaklarda yaşıyor. Raporda evsizler üç gruba ayrıldı. Buna göre acil barınma yurtlarına yerleştirilenler, ‘Gizli evsizler’ diye tanımlanan geçici olarak arkadaş veya tanıdıklarının yanında yaşayanlar ve
Federal hükümet adına konuyla ilgili ilk kez hazırlanan detaylı rapora göre, yaklaşık 40 bin insan da düzenli olarak sokaklarda yaşıyor. Raporda evsizler üç gruba ayrıldı.
Buna göre acil barınma yurtlarına yerleştirilenler, ‘Gizli evsizler’ diye tanımlanan geçici olarak arkadaş veya tanıdıklarının yanında yaşayanlar ve üçüncü grup ise sokakta veya derme çatma barınma yerlerinde yaşayanlar.
Bu yılın 31 Ocak tarihi itibariyle yaklaşık 178 bin kişi birinci grupta, 49 bin kişi ikinci grupta ve 37 bin kişi de üçüncü grupta yer alıyor. Raporda, olası çifte sayım ve ebeveynleriyle yaşayan küçüklerin de hesaba katılması halinde evsizlerle ilgili nihai rakamın yaklaşık 262 bin 600 olduğu belirtildi.
Ancak raporda, insanları kayıt altına almanın zorluğu nedeniyle rakamların genel bir görüşü ifade ettiği söylendi. Evsizlerin neredeyse üçte ikisi yani yüzde 63’ü erkek, yüzde 35’i ise kadın ve yüzde ikisi ise cinsiyetleri konusunda bilgi vermedi veya herhangi bir bilgi mevcut olmadığı kaydedildi. Barınma yeri olmayan evsizlerin ortalama yaşı 44 olarak tespit edildi.
YÜZDE 31’İ ALMAN VATANDAŞI
Raporda ayrıca evsizlerin vatandaşlıklarına ilişkin veriler de sunuldu. Buna göre, kalacak yeri olmayan evsizlerin üçte ikisi ve gizli evsizlerin dörtte üçü Alman vatandaşı, diğerleri yabancı kökenlidir veya vatansız olarak sınıflandırıldı.
Barınan evsizlerin sadece yüzde 31’i Alman vatandaşlığına sahip. Rapora göre kalıcı barınaktan yoksun bir yaşam pek çok sağlık sorununa da yol açıyor.
Ankete göre, gizli evsizlerin yüzde 31’inden fazlası sağlık durumlarını ‘daha az iyi’ veya ‘kötü’ olarak bildirirken, barınağı olmayan evsizler arasında bu oran yüzde 40 olarak görüldü.
Tüm katılımcılar arasında yarısından fazlası uzun süreli bir hastalık veya engellilikten mustarip olduğunu ve dörtte biri bağımlı olduğunu bildirdi.
