Aile ortamını bir bahçedir farz edelim, huzur olunca bu bahçe sakin, güneşli ve havası hoş bir mekandır, o halde o narin çiçekler – çocuklarımız mutlu ve sağlıklı büyüyecek. Anne – baba kavgaları, sık, yoğun ve çetin olursa aynen bir fırtına ve dolu gibidir, evdeki çiçekleri örseler onların boyunlarını büker ve onları soldurur. Bir ailenin içinde
Aile ortamını bir bahçedir farz edelim, huzur olunca bu bahçe sakin, güneşli ve havası hoş bir mekandır, o halde o narin çiçekler – çocuklarımız mutlu ve sağlıklı büyüyecek. Anne – baba kavgaları, sık, yoğun ve çetin olursa aynen bir fırtına ve dolu gibidir, evdeki çiçekleri örseler onların boyunlarını büker ve onları soldurur.
Bir ailenin içinde kavgalar ve çatışmalar yaşanması gayet normal bir şeydir fakat bunlar sık tekrarlarsa ve eşler arasında fiziksel ve sözel incitmeler olursa, çocuk için olumsuz bir ev havası meydana gelmektedir ve bu durum çocuğun yaşamını her alanda negatif etkiler.
Anne – baba çatışmaları, bütün aile fertlerini olumsuz etkiler fakat çocuklar en büyük zarar görmektedir. Bu çatışmalar sonucunda çocuklarda meydana gelen zararları bilseydik, kesin onların önünde dramatik senaryolardan uzak dururduk. Küçük tartışmalar, anne – baba birbirine karşı saygısını yitirmeden yaptıkları ufak kavgalar zararlı değil, bunlar sık olmaması şartıyla ailede olması normaldir ve çocuklarda negatif iz birakmaz.
Huzurlu ev ortamı bir çocuk için, yemek – içmek kadar önemlidir! ”Çocuktur hiç bir şey anlamaz” deyip geçmek cahilliktir çünkü Yaratıcı, o çocuk dediğimiz küçük insanı, öyle hislerle donatmış ki ev atmosferini daha bebekken bile hissedebiliyor.
Bir ailede huzurlu ev atmosferi şarttır aksi halde çocuğumuza zarar vermiş oluruz. Hiç kavga etmeyen ebeveynler hemen hemen yoktur fakat şiddetli çatışmalar, çocuğun önünde yapılmamalı. Çocuğun, normal duygusal ve bedensel gelişimi için sakin bir ev havası olması gerekli bir etkendir.
Sağlıklı bir ailede, her fert kendini değerli hisseder ve bu aileye bir üye olmaktan memnuniyet duyar. Huzurlu bir yuvada, fertler arasında kuvvetli bir bağ mevcuttur. Çocukların özgüvenleri ve güven duygusu, yuvadaki huzura bağlıdır. Sakin ve güven içinde büyüyen bir çocuk, hayattaki sıkıntılara karşı dirayetli ve dirençlidir ve çoğunlukla toplum tarafından yüksek kabul görür.
Neler oluyor çocuğun kafasında anne – baba kavgalarından dolayı?
Çocuklar anne – babanın kavga etmesini hiç sevmiyor. Gergin ev ortamı, sadece kavga edenlerin huzurunu ve neşesini kaçırmıyor, çocukların da huzurunu bozuyor ve ev içinde güvende olmadıklarını hissine kapılmasına neden oluyor.
Çocuk, bu kavgalardan dolayı kendini suçlu hisseder ve anne – babanın onu sevmediğini düşünür.
Çocuk, bu tür davranış biçimini benimseyebilir ve bu tarz davranış kişiliğinin bir parçası olarak dönüşebilir ve sosyal ilişkilerde bu tür davranışları sergileyebilir.
Hayata karşı isteksizlik, insanlara güvenmemek bazen de insanlara karşı düşmanca hisler geliştirebilir.
Yalancılık, hırsızlık, hayvanlara eziyet etmekten zevk almak gibi davranışlar ortaya çıkabilir.
Özgüven eksikliği, çekingenlik, içine kapanıklık gibi sorunlar da oluşabilir.
Ergenlikte olan çocuklarda, anne – baba kavgaları, çocuğun evden uzaklaşmasına neden oluyor ve ergenlik çok daha sıkıntılı geçiyor.
Tırnak yemek, altını ıslatmak, uyku bozukluğu, saldırganlık, sosyal hayatta zor iletişim kurmak gibi rahatsızlıkların da huzursuz ev ortamı neden olabiliyor.
Okul başarısızlığı, dikkat dağınıklığı, algılanmakta zorlanma, derslere ve hayata karşı ilgisizlik anne – babanın ayrılma korkusu, çocukta kiminle kalacak korkusu, anne – babasının kendisini sevmediği korkusu, bütün bu ve benzeri korkular çocukta çökkünlük meydana getirir.
Aile, çocuk için gelecek hayatını şekillendiren en önemli kurumdur, anne – baba da kişiliğin en büyük mimarıdır. Mutlu ve sağlıklı çocuk ve yetişkinler, huzurlu ve sağlıklı yuvalarda yetişiyorlar. Eğer anne – baba sorunlarıyla kendileri başedemiyor ve çözüm bulamıyorlarsa, muhakkak aile terapisi almaları gerekiyor.
