Ancak ben salgının hayatımızdaki bazı şeyleri olumlu anlamda değiştirdiği, insanları ve toplumsal yaşamı bir nebze de olsa ‘fabrika ayarlarına’ döndürdüğü kanaatindeyim. Sittinsene uğraşsanız bile değiştiremeyeceğiniz rutinler, başkalarının ‘en doğal hakkı’ olarak bize dayatılan haksızlıklar şimdilik hayatımızdan çıktı. Gelenek adı altında yaşatılan, ancak başkalarının canına okuyan alışkanlıklar ile (post)modern hayatın kaçınılmazları olarak kanıksadığımız bir dizi uygulama
Sittinsene uğraşsanız bile değiştiremeyeceğiniz rutinler, başkalarının ‘en doğal hakkı’ olarak bize dayatılan haksızlıklar şimdilik hayatımızdan çıktı. Gelenek adı altında yaşatılan, ancak başkalarının canına okuyan alışkanlıklar ile (post)modern hayatın kaçınılmazları olarak kanıksadığımız bir dizi uygulama da kendiliğinden sona erdi. Kuşkusuz her insanın bu bağlamda olumlu veya olumsuz bulduğu değişiklikler farklıdır. İşte benim olumlu olarak gördüğüm bazı Corona değişimleri:
‘Bayramdı, düğündü, köyden geldiydi, tatilden döndüydü, içinden geldiydi’ diye önüne geleni şapır şupur öpen kişilerden kurtulduğumuz gibi bu güzel bahar günlerinde burnumuzun direğini sızlatan ter kokusunu veya terle karışık ucuz parfüm konusunu çekmek zorunda değiliz.
Ağzı leş gibi sigara kokan erkek ve kadınların bebeklerimizi, çocuklarımızı öpmesini şimdilik önlemiş olduk.
Kısa bir süreliğine de olsa otobüs ve metrolarda ona buna sürtünmek zorunda kalmadan işe gidebiliyoruz. Toplu taşıma araçlarını kullanmanın güzel bir duygu olduğu nadir günler yaşıyoruz.
Telefon veya mail ile halledilebilecek işler için bizi olur olmaz ayağına çağıran memur takımından kurtulduk. Ellerinden gelse ‘semtimize bile uğramayın’ diyecekler.
Yağmur kar dinlemeden, takvime bakmadan her fırsat bulduğunda aşiretini, köylülerini veya ‘akraba-i taallukatını’ toplayıp mangal yakan görgüsüzlerden biraz nefes aldık. Corona önlemi falan dinlemeden yine yapacaklar, ancak polis dronundan tırsıyorlar.
Başkaları kendi karısının yüzünü bile göremezken ‘toplantı’ adı altında başkalarının hanım veya kızları ile ‘halvet’ olanlar da can derdine düşüp piyasadan çekildi.
Cuma ve cumartesi geceleri sarhoş narası çekmiyoruz artık. Onun yerine her sabah harika kuş cıvıltıları ile uyanıyoruz. Benzer şekilde mavi gökyüzünde uçaklardan çok kuşları görüyoruz bu günlerde.
Olur olmaz zamanda kapıyı çalan ‘resmî izinli’ dilencilerden, korsan satıcılardan da kurtulduk. Cami lokalinde, market kasasında ayaküstü dedikodu yapanların ‘piyasası’ çöktü.
Sizi bilmem, ama ben Corona öncesi hayata dair bazı alışkanlık ve uygulamaların mümkünse hiç geri gelmemesini veya hayatımıza mümkün mertebe oldukça geç dönmesini arzuluyorum.
