DUİSBURG- Fakir Baykurt, Duisburg’da 20. ölüm yılında yaşadığı Homberg ilçesi belediye meclisi salonunda düzenlenen, törenle anıldı. Törene, Kültür Müdürü Thomas Kürzberg, Homberg Belediye Başkanı Hans-Joachim Paschmann, belediye meclisi üyeleri, edebiyat severler, Fakir Baykurt Edebiyat üyeleri, Atyg adına Kemal Yalçın, çevirmen-yazar Mevlüt Asar, Molla Demirel ile, yazarın Hamburg’da yaşayan oğlu Tonguc Baykurt katıldı. Kürtzber’in Bükşehir belediye
DUİSBURG- Fakir Baykurt, Duisburg’da 20. ölüm yılında yaşadığı Homberg ilçesi belediye meclisi salonunda düzenlenen, törenle anıldı. Törene, Kültür Müdürü Thomas Kürzberg, Homberg Belediye Başkanı Hans-Joachim Paschmann, belediye meclisi üyeleri, edebiyat severler, Fakir Baykurt Edebiyat üyeleri, Atyg adına Kemal Yalçın, çevirmen-yazar Mevlüt Asar, Molla Demirel ile, yazarın Hamburg’da yaşayan oğlu Tonguc Baykurt katıldı.
Kürtzber’in Bükşehir belediye başkanı adına yaptığı selamlama konuşmasının ardından Duisburg Essen Universitesi’nde doktora çalışması yapan, araştırma görevlisi Nesrin Tanc, Fakir Baykurt’un Almanya yapıtları üzerine sunumda bulundu. Fakir Baykurt Kültür Ödülü sahipleri Lütfiye Güzel, Diana Amiryan ve Mevlüt Asar yazar hakkında kısa konuşmalar yaptı.
Yılanların Öcü, Irazcanın Dirliği, Onuncu Köy gibi unutulmaz eserlerin yazarı Fakir Baykurt 11.10.1999 yılında hayata gözlerini yumdu. Fakir Baykurt’la kısada olsa öğrencilik yıllarında Türkiye’de tanıştığını belirten Mevlüt Asar 1979 yılında Almanya’nın Duisburg şehrinde yıllar sonra yollarının tekrar kesiştiğini dile getirdi.
Yazar olmasında Fakir Baykurt’un önemli katkısının olduğuna dikkat çeken Asar, Fakir Baykurt’un yaşantısı hakkında bilgi verdi.
Yazar Kemal Yalçın, Fakir Baykurt hakkında ne dedi?
Yazar Kemal Yalçın
Fakir Baykurt benim ustam ve hocamdı diyen yazar Kemal Yalçın, Baykurt hakkında duygularını paylaştı.
Yalçın; 20 yıl önce 11.10 1999 günü sonsuzluklara gitti! Fakir Baykurt 23.6.1994’de Türkiye’ye döndü. 15 yıl ülkesine gidememişti. Heyecanlıydı! Heyecanlıydım! Şimdi o günü aynen yaşıyorum! Fakir Hoca, benden 23 yaş büyüktü. O, Isparta Gönen Köy Enstitüsü’nde okumuştu. Bizler onların inşa ettiği yatakhanelerde yattık. Onların diktiği meyveleri yedik. Bizler Fakir Baykurt ile aynı okulda okumanın şerefiyle mutlu oluyorduk. Ben kendime Fakir Baykurt’u örnek almıştım.
Fakir Hoca ile1989 yılı Mart ayında Almanya’da iletişim kurdum. Kendisini, “Dayanışma Girişimi” olarak Bremen’e okuma gününe davet ettik. Okuma günü, Neue Vahr Mahallesi Kitaplığı’nda yapıldı. Fakir Hoca ile iki gün beraber oldum. Bu beraberliğimiz zamanla gelişti. Benim açımdan, aramızda usta çırak ilişkisi oluştu. 1989’dan, aramızdan ayrıldığı 11 Ekim 1999’a kadar sık sık görüştük. Birlikte yolculuklar yaptık. Kuzey Ren Vestfalya Türkiyeli Yazarlar Çalışma Grubu üyesi olarak sekiz yıl, Duisburg Halk Yüksek Okulu Edebiyat Kahvesi üyesi olarak da on yıl Fakir Baykurt’un yönettiği edebiyat işliklerinde yer aldım. Öğrencisi oldum.
Fakir & Muzaffer Baykurt’u, 23 Haziran 1994 günü Düsseldorf Havaalanı’na ben götürmüştüm. İkimiz aramızda parolamızı belirledik! Sağ salim Türkiye’ye varır, polis kontrolünden geçerse, telefonda bana “Antalya’da havalar güzel!” diyecekti!
O heyecanlı günün notları aynen şöyle:
“Fakir Baykurt’u, Türkiye sınır kapılarında hakkında tahditler olup olmaması epeyce meşgul etti. Mustafa Ekmekçi, Avukat Halit Çelenk, Avukat Halis Yıldırım Türkiye’ye giriş ve çıkışta Fakir Baykurt’un başına bir iş gelmemesi için yardımcı oldular. Dikkat çekmemek için Antalya’dan giriş yapmaya karar verdi.
Türkiye’ye dönme öncesinde tedirginliğini, heyecanını çalışarak, kendini çalışmasına vererek gideriyordu. Görünürde hep sakindi. Son günlerini “Özyaşam Öyküleri”nin düzeltmelerine verdi.
Kendini Türkiye’de hem dinlenme, hem de yoğun çalışma ve yeni romanlarını planlamaya hazırladı. “Deniz kenarında derin derin düşüneceğim.” diye özetledi düşüncesini.
Duisburg-Homberg’deki evinden, Düsseldorf Havaalanı’na saat 15.00’de hareket ettik. Arabada Fakir Hoca, Eşi Muzaffer Hanım ve benden başka kimse yoktu. Dönüşten kimseye haber verilmemişti. Fakir Hoca 15 yıl aradan sonra Türkiye’ye dönerken herhangi bir törensellik istememişti. Bu nedenle Düsseldorf Havaalanı’na kimse uğurlamaya gelmedi. Dönüşten sadece Ortadoğu Yayınevi Sahibi Hüseyin Çölgeçen ile yayınevi dizgicisi Mehmet Kaya’nın haberi vardı.
İkisi de havaalanına gelmişler. Fakat bizi bulamamışlar. Aklımdan, Fakir Baykurt’u uğurlamaya beş on arkadaş, yılların dostu gelse iyi olurdu düşüncesi geçti.
Fakir Hoca ile Muzaffer Hanım’ın içinde bulunduğu uçak havalandı, akşam kızıllığın içine daldı, bulutların arasında kaybolup gitti. Evime döndüm. Merakla gelecek telefonu beklemeye başladım. Gözüme uyku girmedi. Gece sabaha karşı telefon çaldı. Fakir Hoca parolayı verdi: “Kemal Abem, yolculuğumuz iyi geçti. Antalya’da havalar güzel.”
Sevgili ve değerli Ruhun şad olsun! Mezarın çiçeklensin!
Antalya’da havalar hep güzel olsun!
