DAC’nin yıkılmasından sonra ortaya bir gerçek çıktı. Ülkenin üretkenliği Federal Almanya’daki üretkenliğin sadece üçte biri düzeyindeydi. Bunun sonucunda da devlet mülkiyetindeki işletmelerin özelleştirilmesiyle görevlendirilen yeddi emin kurumu beklenen 600 milyar Mark (yaklaşık 300 miyar Avro) gelir yerine 230 milyar Mark açık verdi. DAC’nin terminolojisinde “halka ait” denen bu işletmelerin özelleştirilmesinden sağlanacak gelirlerle yeni eyaletlerin gerekli
DAC’nin yıkılmasından sonra ortaya bir gerçek çıktı. Ülkenin üretkenliği Federal Almanya’daki üretkenliğin sadece üçte biri düzeyindeydi.
Bunun sonucunda da devlet mülkiyetindeki işletmelerin özelleştirilmesiyle görevlendirilen yeddi emin kurumu beklenen 600 milyar Mark (yaklaşık 300 miyar Avro) gelir yerine 230 milyar Mark açık verdi.
DAC’nin terminolojisinde “halka ait” denen bu işletmelerin özelleştirilmesinden sağlanacak gelirlerle yeni eyaletlerin gerekli altyapı yatırımlarının gerçekleştirilebileceği umudu yanıltıcı olmuştu.
Birleşmenin maliyeti, başlarda yapılan kötümser tahminleri bile geride bırakacak bir hızla artmıştı. Birleşmenin sosyal yükünü Doğu’daki halk, mali yükünüyse Batı’daki halk üstenmek durumunda kalıyordu. Bu gelişmelere bağlı olarak olağan üstü dönemi 1989/1990’un yerini uzun vadede bir denge bulma sürecine bırakmıştı.
Doğu Almanya’daki kentlerdeki, sadece Dresden, Leipzig, Chemnitz veya Halle gibi DAC döneminde sürekli ihmal edilen ve giderek çöküntü alanları haline gelen yerlerde değil, tüm Doğu kentlerindeki konut alanlarının ıslahıydı.
Diğer önemli başarılar, yeni eyaletlerde kurulan ve bugün Avrupa’nın en modern sistemleri arasında yer alan telekomünikasyon donanımı, rekabet gücü kazanmış bir üniversite dünyasının inşası ve güneş enerjisi ve çevre teknolojisi alanında faaliyet gösteren, buradaki işletmelerin dünya çapında lider konumuna gelmesidir.
Altyapı, çevrenin ve doğanın korunması, turizmde gelişme ve kültür varlıklarının korunması konularında da çok büyük uğraşlar verildi.
Bu gelişmelerden sonra özellikle gençler, Doğu’dan Batı’ya göç ettiler. Birleşmenin başlarına göre iç göç azaldıysa da bu gelişmenin sonucu olarak Doğu’daki nüfus geriledi ve yaş ortalaması yükseldi.
Göç yüzünden yaşanan kan kaybını telafi eden etken, Batı’dan Doğu’ya yönelen para transferleri oldu. 2009’a kadar toplamda net 1,6 trilyon euro’yu bulan bu destek “Doğu’nun kalkınması” sürecinde Almanya’da ulusal dayanışmanın boyutlarını ortaya koyuyor.
Post ulusalcılığın hakim olduğu bir düşünce ortamında pek kimsenin beklemeyeceği bir oluşumdur bu.
Elde edilen tüm başarılara rağmen, Doğu ile Batı’daki yaşam koşullar arasındaki farkların eşitlenmesi, birleşme sürecinin tamamlanması yolunda bundan sonraki dönem için de önde gelen bir konu olacak. Almanya’nın Birliğinde son durum üzerine Federal Hükümet’in yıllık Raporu yaşanan gelişmeler ilişkin genel bir değerlendirme sunuyor.
Federal Hükümet her yıl Alman Birliğinin Durumu başlığı bir rapor yayınlıyor. Rapordaki en önemli sonuçlara genel bakış.
İstihdam açısından durum
Almanya’da işsizlerin sayısı azalmaya devam etti. 2016 rakamlarına göre Doğu Almanya’da insanların yaklaşık yüzde 8,5’u, Batı Almanya’da ise yüzde 5,6’sı işsizdi. Doğu eyaletlerinde işsizlik, en üst seviyeye çıktığı 2005 yılından sonraki süreçte yüzde on puandan fazla azaldı.
Doğu ve Batı’da ücretlendirme
Toplu sözleşmeye bağlı iş kollarında en azından eşit sayılır. Buradaki farklar çok az olduğu tesbit edildi. Ama toplu sözleşmenin geçerli olmadığı iş kollarında Doğu Almanya’daki çalışanlar Batı’ya göre daha az ücret almaya devam ediyorlar.
Doğu Almanya her geçen yıl iyileşiyor mu?
Buna kesin evet denilemez. Doğu eyaletleri ekonomik bakımdan aradaki farkı azaltmış olmalarına rağmen yapısal olarak zayıf bölgeler olma özellikleri devam ediyor.
Kişi başına yurt içi gayri safi hasıla 2016 yılında Batı’dakinin sadece yüzde 73’ü düzeyinde gerçekleşti. Yeniden birleşmeden sonra Doğu Almanya’ya az sayıda büyük sanayi kuruluşu veya holding merkezi geldi. Bu da ekonomik büyümeyi zorlaştırıyor.
Doğu Almanya’da insanlar hayatlarından memnun mu?
Anketlere göre hem Doğu hem Batı Almanya’da insanlar yeniden birleşmeden beri hiç olmadıkları kadar hayatlarından memnunlar. Doğu Almanya’da özellikle son on yılda memnuniyet düzeyi çok yükseldi.
Ama henüz Batı’daki kadar da yüksek değil. Ayrıca Doğu Almanlar doğup büyüdükleri yerlerde kendileri için pek gelecek görmüyorlar. Akıllarında ekonomik bakımdan güçlü yerlere taşınma fikri var veya bu yönde adım atmış durumdalar. Deutschland.de
