Federal Anayasa Mahkemesi geçici işlerin sınırlanması için gerekli adımların atılmasını destekledi. Çalışanların aynı işverenle farklı durumlarda iş sözleşmeleri yapmasına izin vermedi. Mahkemenin açıkladığı karara göre, çalışanlar, sınırlı bir takım farklı nedenlerden ötürü birkaç kez aynı işverenle iş sözleşmeleri yapamayacaklarına dahil karar birkez daha ifade edildi. Böylece, Karlsruhe’deki Anayasa Mahkemesi, işveren mahkemelerinin içtihadını bozmaya yönelik bir
Federal Anayasa Mahkemesi geçici işlerin sınırlanması için gerekli adımların atılmasını destekledi. Çalışanların aynı işverenle farklı durumlarda iş sözleşmeleri yapmasına izin vermedi.
Mahkemenin açıkladığı karara göre, çalışanlar, sınırlı bir takım farklı nedenlerden ötürü birkaç kez aynı işverenle iş sözleşmeleri yapamayacaklarına dahil karar birkez daha ifade edildi.
Böylece, Karlsruhe’deki Anayasa Mahkemesi, işveren mahkemelerinin içtihadını bozmaya yönelik bir adım daha atmış oldu. Buna göre, işverenin yanında üç yılı aşkın bir süre boyunca çalışmak kaydı ile yeni bir iş sözleşmesinin yapılmasına izin verileceği bildirildi. Buna binaen Alman hükümeti de geçici işleri engellemeye yönelik olarak uygun bir anayasa taslağını beklemeye aldı.
Bununla birlikte bir çalışan mahkeme önünde yazılı şikayetini duyurmaya çalışarak durumunun yeniden kararlaştırılması gerektiğini vurgulamaya çalıştı. Buna ek olarak, mahkeme uyuşmazlık tutarını 200 bin Euro olarak belirledi. İş sözleşmeleri, kanuna göre en fazla iki yıl olacak şekilde herhangi bir bildiri ya da açıklama olmadan sınırlandırıldı. İşveren, bir işçinin doğum haklarının temsili gibi belirli bir sebeple aynı çalışanla süreli sözleşmeler yapamaz.
Sınırlı işleri durdurmak, CDU/CSU ve SPD arasındaki koalisyon görüşmelerinin en zor maddelerinde birisiydi. Uzun bir pazarlıktan sonra Sosyal Demokratlar yeni yasayı geçirebilmişti. İşverenle yapılan iş anlaşmaları 24 ay yerine 18 ay ile sınırlandırılıyor. Sözleşmelerin üç kez uzatılması yerine, sadece bir defa uzatılabilecektir.
Tatilden sonra yeni kısıtlama
Kanun koyucu, açık bir şekilde, aynı işverenle sabit süreli istihdamın yalnızca bir defaya mahsus olabilecek şekilde, ilk düzenleme ile izin verilmesine olanak sağladığını açıklamaktadır. Federal Çalışma Mahkemesi, farklı içtihatlarında buna yeterince dikkat edemedi. Sözleşmelrin yenilenmesi, daha önceden geçici bir iş anlaşması ile okulda veya çalışma süreleri sezonluk işler söz konusu olduğu durumlarda dikkate alınır, yani açıkcası çok istisnai durumlarda.
