Araştırmacıların verilerine göre Almanya’da yılda yaklaşık 13 milyon ton gıda maddesi çöpe atılıyor. Bu rakamı hane halkına böldüğünüzde kişi başına çöpe atılan yiyecek miktarı yılda kabaca 85 kilo. Üzücü olan bu israfın neredeyse yarıdan fazlasının evlerde yapılıyor olması. Sorun gerçekten büyük ve Almanya’ya özgü de değil. Sadece gelişmiş AB ülkeleri değil, yoksul sayılan ülkeler bile yiyecek
Bu rakamı hane halkına böldüğünüzde kişi başına çöpe atılan yiyecek miktarı yılda kabaca 85 kilo. Üzücü olan bu israfın neredeyse yarıdan fazlasının evlerde yapılıyor olması.
Sorun gerçekten büyük ve Almanya’ya özgü de değil. Sadece gelişmiş AB ülkeleri değil, yoksul sayılan ülkeler bile yiyecek israfı konusunda kötü bir karneye sahip.
Uzmanlar yiyecek israfının önüne geçmek için bir dizi önlem paketini sıralarken, resmî kurumlar ile bazı duyarlı dernek ve vakıflar da sorunun çözümüne ilişkin projeler üretiyor. Bu bağlamdaki güzel projelerden biri de Belçika’da hayata geçiriliyor.
Özellikle Flaman Bölgesi tarafından başarılı şekilde organize edilen proje kapsamında raf ömrünü tamamlamakla birlikte henüz yenilebilir durumda olan ekmek, makarna, sebze, meyve, konserve gibi yiyecekler ile et ve süt ürünleri iki haftalık periyotlar halinde dar gelirli, yoksul aile ve kişilere dağıtılıyor.
Hâlâ bu yardım paketi ile altı yaşındaki oğlunu büyüten bir baba olarak söyleyebileceğim tek şey şu: Oğlum ve ben tarihi birkaç gün geçmiş yiyecekleri tükettik diye bugüne kadar hiçbir sağlık sorunu yaşamadık.
İki haftada bir randevu ile yardım almaya gittiğimizde yoksulluğumuzu yüzümüze vurmayan, verdikleri yardım için hiçbir karşılık beklemeyen, bizi olağanüstü bir nezaketle ağırlayan görevliler; yardımları ihtiyaç sahiplerine mümkün mertebe adil bir şekilde paylaştırmak için elinden geleni yapıyor. Hatta yardım sıranızı beklerken size bir kahve ikram etmeyi de ihmal etmiyorlar.
İlgili proje kapsamında bebek bezi ve elbise yardımı da yapılırken, proje sadece karın tokluğu için değil; bilgi açlığı olanlar için de devrede. Flaman çocuk edebiyatının tanınmış örneklerine ek olarak roman ve tarih ağırlıklı kitaplardan her gittiğinizde bir adet ücretsiz almanız mümkün.
‘Bizim vergi paralarımız ile besleniyorsunuz’ diye diş bileyenler varsa hemen söyleyelim: Yiyecek yardımı için belediyelerin kasasından tek cent çıkmıyor. Günü geçmiş yiyecekleri ayrıştırarak çöpe atmak için para ödemesi gereken marketler de hem çöp parasından hem de personel giderinden kurtuluyor. Böyle olduğu için de kimse bizden verdiği makarna ve ekmekler için oy istemiyor.
