Yerinde ve zamanında kullanılan bir cümle başkasının yaşamını kolaylaştırır

Haftalık sebze, meyve ve diğer bazı ihtiyaçlarını bir yardım kuruluşundan az bir ücret karşılığında alabiliyordu. Oradan bir pazar arabası ve bazen bir, bazen de iki pazar çantası ile dönüyordu. Bu yüklerle yaklaşık beş dakikalık yürüme mesafesinden sonra hafif zorlanarak yirmi otuz kadar merdiveni çıkarak tren istasyonuna ulaşıyordu. Zaman zaman on üç-on beş yaşlarında gösteren kız

SİNAN CAN 17 Nisan 2022 BLOG

Haftalık sebze, meyve ve diğer bazı ihtiyaçlarını bir yardım kuruluşundan az bir ücret karşılığında alabiliyordu. Oradan bir pazar arabası ve bazen bir, bazen de iki pazar çantası ile dönüyordu. Bu yüklerle yaklaşık beş dakikalık yürüme mesafesinden sonra hafif zorlanarak yirmi otuz kadar merdiveni çıkarak tren istasyonuna ulaşıyordu.

Zaman zaman on üç-on beş yaşlarında gösteren kız ya da erkek öğrenciler merdiven çıkarken ona yardım ederlerdi. Bu yaş grubundaki öğrencilerin bu içten davranışları çok hoşuna giderdi. Bir seferinde zorlandığını gören yaşlı bir kadın merdivenleri niye kullanıyorsun? Yan taraftaki alt geçitte bir asansör var dedi. O günden sonra hep orayı kullandı.

O öğrenciler ve yaşlı kadın şahit olmanın sorumluluğuyla, talep edilmesini dahi beklemeden taşımaya yardımcı olarak ya da bir iki cümleyle iyilik yapmışlardı. Üzerinden belki de iki yıl geçmiş olmasına rağmen bu yaşadıklarını unutmamıştı.

Öğrenciler bu davranışlarıyla takdir edilmeyi, alkışlanmayı fazlasıyla hak ediyorlardı. Yaşlı kadın ise zorluğu kolaylığa dönüştüren bir çözüm yolu öğreterek, o kişiyi bu hususta yardım alma ihtiyacı olmayan bir konuma kavuşturmuştu. Yerinde ve zamanında bir cümleyle bile olsa yapılan bir rehberliğin, bir başkasının yaşamında unutulmaz bir etki yapabileceğinin küçük ama çok güzel bir örneğini ortaya koymuştu.

Okullarından evlerine dönen öğrenciler ve yaşlı kadın yabancı olduğu ilk bakışta hemencecik anlaşılan birisine yardımcı olmakta hiç tereddüt etmemişlerdi. Burası bizim ülkemiz, sen ne arıyorsun burada dercesine rahatsız edici bakışlarla onu huzursuz etmemişlerdi. Tam aksine talep dahi edilmemişken, vicdanlarının seslerine kulak vererek yardımcı olmuşlardı.

Kelimelerle ifade edilmeye çalışılan bu anıyı, tertemiz vicdanlarıdan yükselen seslerin oluşturduğu harika bir şarkı olarak hayal etmeye ne dersiniz?

Bu sesler dünyayı daha yaşanır bir hale mi getirir yoksa yaşanmaz bir hale mi? Gencecik öğrencisinden, yaşlı kadınına kadar bu koroya katılan insanların varlığı size ne hissettiriyor?

Mevki, makam, para ve büyük organizasyonlar olmadan da hayatın her hangi bir anında hiç bir karşılık beklemeden iyilik yapılabileceğini ne güzel göstermişlerdi bu sıradan, ama aynı zamanda harika öğrenciler ve yaşlı kadın.

Alkışlar, tebrikler ve takdirler onlara ve vicdanlarının seslerini dalgalandıran tüm insanlara.