Yabancı

Bu dünya bize hiç benzemiyor:
Biz bu dünyaya yabancı.
Ölüm şah damarımızda dolaşıyor,
Biz hâlâ ayrı gayrı…

Bu alem bana hiç benzemiyor;
Sevda sözcüklerin kalbime yabancı.
Yol muydu yıl mıydı bizi ayıran,
Ellerim üşüyor ellerin bana yabancı.

Bu hâl sana hiç benzemiyor;
Göğüsümde sıkışır sancı.
Yazdığım o mektubu yak!
Verdiğim o sözü unut!
Adımı aklında tut,
Sahi! Kimdin sen yabancı?

Bu köşk bu ihtişam bu nişan;
Baba toprağına hiç benzemiyor!
Kır çiçekleri naylon naylon kirpikler;
Bu türkü yörük değil, azeri değil.
Rengi soluk güller laleye hiç benzemiyor.

Bu şems mevlevi değil miydi?
Bu aylar takvime çok yabancı.
Annemin duası nerede?
Şifa hangi belde de?
Baba ne zaman dinecek içimdeki bu sancı!

Bu söz sana hiç benzemiyor;
Bakışların gözlerime yabancı.
Şiir dediğin nedir ki ?
Boş bir yeminin inancı.
Zaten şair dedikleri hepten yalancı.

Yazar: Zeynep Şimşek