Bugün mâh-ı Muharremdir yas-ı Âl-Abâ evlattır Hüseyn’in mâtemidir ağlayacak vakt ü sâattir Tutar mâtemin ol Şâh -ı Şehîdân’ın diriğ etmez Hüseyn’in mâtemin tutmak muhibb-i Âl’e âdettir Derildi Kerbelâ’ya Kûfe ehl ü asker-i Şâm’la Hüseyn’in âl ü evlâdın şehit eylediler cümle Susuz koyup nihâyette o Şâh’a kıldılar hamle Nazar kıl Yâ Muhammed gör bu ümmetler ne
Bugün mâh-ı Muharremdir yas-ı Âl-Abâ evlattır
Hüseyn’in mâtemidir ağlayacak vakt ü sâattir
Tutar mâtemin ol Şâh -ı Şehîdân’ın diriğ etmez
Hüseyn’in mâtemin tutmak muhibb-i Âl’e âdettir
Derildi Kerbelâ’ya Kûfe ehl ü asker-i Şâm’la
Hüseyn’in âl ü evlâdın şehit eylediler cümle
Susuz koyup nihâyette o Şâh’a kıldılar hamle
Nazar kıl Yâ Muhammed gör bu ümmetler ne ümmettir
Helalleşip vedâ kıldı girip meydâna ol Merdân
Yezid’in askeri gördü hücum etti ona birden
Hüseyn’e yara vurdular tamâm yetmiş iki yerden
Mecâli kalmadı Şâh’ın dedi ömrüm tamamettir
Atından yerlere düştü hemân bir nûra gark oldu
Münâfıklar onu gördü hemen katletmeye geldi
Dedi kim bir münâcaat eyledim mühlet verin oldu
Dediler vermeyiz mühlet bugün bu iyi fırsattır
Şimir mel’ûn çekip hançer Hüseyn’in başına kastı
O murdâr payını Şâh’ın mübarek bağrına bastı
Hicap eylemeyip Hakk’tan o nâzik tenini kesti
Nasıl kıydın be hey zâlim bu evlâd-ı Muhammed’dir
Figân etti İmâm Zeynel yetim kaldım dedi Yâ Rab
Hemen katl etmeye geldi onu gördükte Şimir kelb
İmâm’ın üstüne düştü o demde Hazret-i Zeyneb
Gel insâf et be hey zâlim elin çek gayrı mürüvvettir
Hüseyn’in başın alıp Ehl-i Beyt’in yanına vardı
Bakıp çok Hazret-i Zeynep Hüseyn’in başıdır gördü
Dizinin üstüne aldı yüzünü yüzüne sürdü
Dedi kim vâh ciğer köşem bu hâletler ne hâlettir
Ümmü Gülsüm kapanıp yerlere çün bağrı tutuştu
Gelip feryâda Şehribân gözünden kanlı yaş saçtı
Hüseyn’in Ehl-i Beyt’in içine bir vâveyla düştü
Nasıl âh etmesin insan bu feryatlar ne feryattır
Ol İbn-i Muâviye Şâm’da duran Yezîd değil midir
Ki bunca âl ü evlâdı kıran Yezîd değil midir
Hüseyn’in katline fermân veren Yezîd değil midir
Yürü zâlim hazer olsun sana ceddine lanettir
Onun emrine ittibâen bu zulmü ibn Ziyâd etti
Ne etti ise ânı da o Serdâr Ömer-i Nuhus’a etti
Susuz koydu bununla kalmayıp bir de şehit etti
Ne zâlimdir bunlar dinsiz imânsız böyle bir ittir
Âgâhî eyle efgânı Hüseyn’in derdine ağla
Gece gündüz deme durma hemen yana yana ağla
Tefekkür eyle ol Şâh’ı uyu ağla uyan ağla
Cihanda dertli çok amma Hüseyn’in derdi kat kattır
