Demek ki hangi ırktan, hangi dinden olursa olsun bir insanın hayatı bütün insanlığın hayatı kadar değerliymiş ve korunmalıymış. Dünyanın öbür ucundaki insanın iyilik ve sağlığı için de dua etmeliymişiz. Bizim gibi inanmasa da bizim gibi düşünmese de, bizimle aynı etnik kökenden olmasa bile dünyanın diğer ucundaki insan da bizden bir parçaymış. İnsanlık bir aileymiş. Dünyadaki
Demek ki hangi ırktan, hangi dinden olursa olsun bir insanın hayatı bütün insanlığın hayatı kadar değerliymiş ve korunmalıymış.
Dünyanın öbür ucundaki insanın iyilik ve sağlığı için de dua etmeliymişiz. Bizim gibi inanmasa da bizim gibi düşünmese de, bizimle aynı etnik kökenden olmasa bile dünyanın diğer ucundaki insan da bizden bir parçaymış.
İnsanlık bir aileymiş. Dünyadaki hiçbir şey birbirinden bağımsız değilmiş. İyilik de hep birlikteymiş, kötülük de. Hastalık da sağlık da. Demek ki Âdem ile Havva hepimizin ortak atasıymış ve Allah bizleri birbirimize düşmanlık edelim diye yaratmamış.
En büyük, en güçlü ekonomiler bile bir virüs karşısında çaresiz kalabiliyormuş. Demek ki para ve servet sağlık kadar değerli değilmiş. Bir anda elimizden kayıp gidebiliyormuş. Ekonomik çıkarlar değil, insânî değerler daha önemliymiş. Yatırımlar insanlığın ortak geleceği için yapılmalıymış.
Dünya üzerinde ellerini yıkayabilmeleri için evlerinde lavabosu olmayan, virüse karşı vücut dirençlerini artırmak için yiyecek bulamayan milyarlarca insan varmış. Ve onların elinden dünya insanlığının sağlığını korumak için hiçbir şey gelmiyormuş.
Birbirimizi öldürmek için silah üretmeye veya satın almaya gerek yokmuş. Küçücük bir virüs bile binlerce insanı zaten öldürebiliyormuş. Demek ki insanlık varlık ve servetini birbirini öldürmek için değil, birbirini yaşatmak için kullanmalıymış. Şimdi 7.53 milyar insan dünyanın 30 ülkesinde virüse aşı bulunması amacıyla devam eden araştırmaların bir an önce başarılı olması için dua ediyor.
Demek ki Çin’den hastalık gelmeden önce “ilim alınmalıymış.” Bilgi olmadan sağlık da mutluluk da korunamıyormuş. “İlimden gidilmeyen yolların sonu karanlıkmış.” İnsanlığa hizmet edebilecek kadar yüreklerde sevgi ve inanç olmalıymış. Meğer insanları yaşatacak en büyük güç sevgiymiş.
Şimdi İtalyanlar evlerinin balkonlarına çıkıp komşularıyla birlikte barış, kardeşlik ve huzur için şarkı söylüyor ve dua ediyorlar. Kim bilir belki de komşularıyla birlikte halen sağlıklı olmanın tadını çıkarıyorlar. Korkuyu sevgi ile yeniyorlar.
Dilerim tüm insanlık bu vesileyle artık sevgi, dostluk ve kardeşlik üzerine şarkı söylemeyi öğrenmiştir.
Musa Kazım Horasânî
