Asilce döküyor Sonbahar yapraklarını Sen de bu aşkın ağırlığından kurtuluyorsun Şimdi duvarların bir yumrukluk canı var Acıtma sakın ellerinde ellerimin hakkı var. Asilce dökerken Sonbahar yapraklarını Sen de zoraki bir sevdadan sıyrılıyorsun Ne kadar suç varsa tamamı benim Korkma! Uzak bir tanık olarak aranıyorsun . Saçlarımda dolanırken ılık bir rüzgâr Suskunluğunda dahi bir intihar süsü
Asilce döküyor Sonbahar yapraklarını
Sen de bu aşkın ağırlığından kurtuluyorsun
Şimdi duvarların bir yumrukluk canı var
Acıtma sakın ellerinde ellerimin hakkı var.
Asilce dökerken Sonbahar yapraklarını
Sen de zoraki bir sevdadan sıyrılıyorsun
Ne kadar suç varsa tamamı benim
Korkma! Uzak bir tanık olarak aranıyorsun .
Saçlarımda dolanırken ılık bir rüzgâr
Suskunluğunda dahi bir intihar süsü var
Yer gök senin olsun topraklar benim
Artık ‘vefa’ dedikleri levhalar da yazar .
Asilce döküyor son/bahar yapraklarını
Sen de bu vebalin altından kurtuluyorsun
Ben gidince ‘bayağı’ hafiflemişsin belli
Dağa taşa çarpa çarpa savruluyorsun.
Yazar : Zeynep Şimşek
