Hengame

NAİLE NEDRET – Allah’ın kudret sofrasında kulları oturmuş birbirlerini yiyorlar. Şuurlarını çoktan yemişlerdi zaten katıksız. Bir kısmı da seyrediyor, “Doysalar da biz de yesek.” diye. Bir kısmı halinden memnun, “Artanlar bize yeter.” diyor.

Bir de burun kıvıranlar var. “Yatalım uyuyalım, dünya kimseye kalmaz.” diyenler. Yine de sonuncu kısım bana biraz daha sevimli görünüyor, bu cinnet çağından hala medet umanların yanında.

Allah’ım, senin güzel günlerin nerede, biz neredeyiz? Ya güzel kulların, çekildiler yeryüzünden, bizler kaldık yetim. Yetim günlerin öksüz çocukları bu çağın sofrasında konuk. Bu devran da geçecek, yarına devredecek neyi var bu hengâmenin? Yerin altı üstünden hayırlı hala.

Bir yerde okudum, ‘Dünya yok olup bir kapanış değerlendirmesi yapılacak olsa herhalde içinden geçtiğimiz bu günler kendinden gayet konuşturacaktır.’ Elhak doğru. Bir Çin bedduasındaki gibi ilginç zamanlardan geçiyoruz. Encamımız hayrola.