Havalar

Hep böyle oluyor, neşeye çeyrek kala kedere dönüyor fikrimizin ibresi. Oysa biz de isterdik bol reytingli gülüşler toplamayı böyle havalardan. Bizi böyle havalar nezle ediyor ancak. Bahar havaları da çarpıyor. Yaz görmedik kış, dert görmedik baş mı var? Demek hayat dediğin bir tekinsiz yolmuş, düşe kalka yürünen. Bir yol evet, tozu bitse rüzgarı bitmez, rüzgarı dinse

NAİLE NEDRET 15 Ağustos 2017 BLOG

Hep böyle oluyor, neşeye çeyrek kala kedere dönüyor fikrimizin ibresi. Oysa biz de isterdik bol reytingli gülüşler toplamayı böyle havalardan. Bizi böyle havalar nezle ediyor ancak. Bahar havaları da çarpıyor.

Yaz görmedik kış, dert görmedik baş mı var? Demek hayat dediğin bir tekinsiz yolmuş, düşe kalka yürünen. Bir yol evet, tozu bitse rüzgarı bitmez, rüzgarı dinse dikeni bitmez.

Dikeni solsa gülü açmaz, gülü açsa bülbülü ötmez. Yoldaşı gurbet, azığı keder, ağlama yolcu, bu mevsim de geçer. Sonra yeni hüzünlü duraklar, oradan geçelim neşeli tarlalar. Ve yol böyle uzar gider, bir meçhul sona kadar.

İçimizdeki umuttur her şeye rağmen bizi yaşatan. Fakat öyle derine gömülü ki yüreğimizde, ne söküp atmak mümkün oluyor, ne de büyüyor.

Yine de iyi ki var. Yoksa nasıl beklenir bahar, nasıl geçer bu kışlar? Nasıl yazılır gül kokulu mektuplar, yare selam götüren? Eşikte durulur mu, ya kapı vurulur mu, bir ömür sorulur mu,”Destur var mı efendim?”