Büyük çocuklar

Küçük bir çocuğun evde ya da bulunduğu ortamdaki gördüğü pek çok eşyaya “menim menim” diyerek el uzatması, daha fazlasına sahip olma hazzının tadını çıkarması, kendisi ve etrafındaki yakınları için bir eğlence olabilir.

Dünyanın her yerinde dilleri ve dinleri farklı, yaşını başını almış, daha fazlasına sahip olma hazzına takılıp kalmış haldeki büyük çocuklar ise ne yazık ki mutluluk dağıtamazlar.

Üzücüdür ki; büyük çoçuklar o haz uğruna kutsal değerler dahil her şeyi araçsallaştırmaktan kaçınmayarak, pek çok insanı da arzularının ve hazlarının girdabında göz yaşı ve hüzne boğabilirler.

Takılıp kalınan o halden, daha güzelini nasıl yapabilirim hazzı evresine geçilebildiğinde ise tüm o olumsuzlukların geride kaldığı güzelliklere erişilebilir.
Ve bu güzellikler, iletişim ve etkileşim halinde olunan kişilerin gönül aynalarında yansımaya başladıkça ve yansımalar çoğaldıkça dünya da daha fazlasına nasıl sahip olurum hazzının yaşandığı, bir cennete dönüşür.

Cennet gibi bir dünyada nefes alıp vermek isteriz değil mi? O halde cenneti ilk önce kendi içimizde oluşturmanın gayreti içinde olmaya ne dersiniz