Financial Times'ın ele geçirdiği gizli dosyalara göre Rusya, NATO ile olası bir çatışmada nükleer kapasiteli füzelerle Avrupa'nın derinliklerindeki mevzileri hedef almak üzere donanmasını eğitti.
Fransa’nın batı kıyısından İngiltere’deki Barrow-in-Furness’e kadar uzanan hedeflerin haritaları, Ukrayna’nın geniş çaplı işgalinden önce subaylar için yapılan bir sunumda ayrıntılı olarak yer alıyor.
FT daha önce de aynı 29 gizli Rus askeri dosyasından Moskova’nın büyük bir dünya gücüyle çatışmanın ilk aşamalarında taktik nükleer silah kullanma provası yaptığını bildirmişti.
Son ifşaatlar Rusya’nın Batı ile NATO sınırlarının çok ötesine uzanan bir çatışma öngördüğünü ve Batı Avrupa’da bir dizi ezici saldırı planladığını gösteriyor. Belgeler FT’ye Batılı kaynaklar tarafından gösterildi.
2008-2014 yılları arasında hazırlanan dosyalar, konvansiyonel harp başlıkları ya da taktik nükleer silahlar taşıyabilen füzeler için bir hedef listesi içeriyor. Rus subaylar nükleer saldırıları erken bir aşamada kullanmanın avantajlarını vurguluyor.
Sunumda ayrıca Rusya’nın su üstü gemilerinde nükleer silah taşıma kapasitesini koruduğu belirtiliyor ki uzmanlar bu kapasitenin tırmanma ya da kaza riskini arttırdığını söylüyor.
Belgede donanmanın “yüksek manevra kabiliyeti “nin “ani ve önleyici darbeler” ve “çeşitli yönlerden … büyük füze saldırıları” gerçekleştirmesine olanak tanıdığı belirtiliyor.
Nükleer silahların “kural olarak” Rusya’nın hedeflerine ulaşmak için “diğer imha araçlarıyla birlikte” kullanılmak üzere tasarlandığı da ekleniyor.
Belgeleri inceleyen analistler, bunların NATO’nun Rus donanmasının uzun menzilli füze saldırıları tehdidini ve Rusya’nın muhtemelen nükleer kullanıma başvurma hızını nasıl değerlendirdiğiyle tutarlı olduğunu söyledi.
Operasyonel kullanımdan ziyade sunum amaçlı olarak hazırlanan haritalar, Rusya’nın deniz filoları için Avrupa’daki 32 NATO hedefinin bir örneğini göstermektedir.
Rusya’nın Baltık filosunun hedefleri, Bergen’deki deniz üssünün yanı sıra radar sahaları ve özel kuvvet tesisleri de dahil olmak üzere büyük ölçüde Norveç ve Almanya’da bulunuyor.
Rusya’nın Kuzey Filosu’nun İngiltere’nin kuzeybatısındaki Barrow-in-Furness’te bulunan denizaltı tersanesi gibi savunma sanayi hedeflerini vurması beklenebilir. Hull yakınlarındaki bir hedef bir sanayi bölgesi olabilir.
Sunumda ayrıca, doktrinin Karadeniz ve Hazar Denizi’ndeki olası savaşlarda nasıl uygulanabileceği de gösterilmektedir.
… ve Pasifik. Senaryolar Çin, İran, Azerbaycan ve Kuzey Kore gibi mevcut müttefiklerle savaşları da içeriyor.
Ancak şu anda Stimson Center’da çalışan eski bir NATO yetkilisi olan William Alberque, bu örneğin “askeri ve kritik altyapı hedefleri de dahil olmak üzere Avrupa genelinde haritalanan yüzlerce, hatta binlerce hedefin” küçük bir bölümü olduğunu söyledi.
Analistler ve eski yetkililer, Rusya’nın Avrupa çapında saldırı kapasitesinin, ordusu Baltık ülkeleri ve Polonya gibi cephe ülkelerindeki NATO güçleriyle çatışmaya girdiği anda kıtanın her yerindeki hedeflerin risk altında olacağı anlamına geldiğini söyledi.
Monterey’deki Middlebury Uluslararası Çalışmalar Enstitüsü’nde silah kontrolü üzerine çalışan profesör Jeffrey Lewis, “Onların savaş anlayışı topyekûn savaş” diyor.
“Bu şeyleri [taktik nükleer başlıkları] potansiyel savaş kazandıran silahlar olarak görüyorlar” diye ekledi. “Bunları kullanmak isteyecekler ve oldukça hızlı bir şekilde kullanmak isteyecekler.”
Karadan ya da denizden fırlatılan füzelerle ya da uçaklardan atılabilen taktik nükleer silahların menzili daha kısadır ve ABD’yi hedef almak üzere tasarlanmış daha büyük “stratejik” silahlardan daha az yıkıcıdır.
Ancak yine de 1945’te Nagasaki ve Hiroşima’ya atılanlardan çok daha fazla enerji açığa çıkarabilirler.
Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Batı’nın Kiev’e verdiği askeri desteği engellemek için defalarca Ukrayna’nın Avrupalı müttefiklerine yönelik tehditlere başvurdu. Mayıs ayında “Küçük, yoğun nüfuslu devletler olduklarını hatırlamaları gerekiyor” dedi.
Sunumda ayrıca, Batılı ülkeleri korkutmak için gerçek bir çatışmadan önce “ani bir saldırı tehdidi döneminde” uzak bir bölgede nükleer bir silahın patlatılması anlamına gelen sözde gösteri saldırısı seçeneğine de atıfta bulunuluyor. Rusya bu tür saldırıların doktrininde olduğunu hiçbir zaman kabul etmedi.
Dosyalara göre böyle bir saldırı, “stratejik olmayan hassas nükleer silahların kullanılabilirliğini ve kullanıma hazır olduğunu” ve “nükleer silah kullanma niyetini” gösterecektir.
NATO’nun Silah Kontrolü, Silahsızlanma ve Kitle İmha Silahlarının Yayılmasını Önleme Merkezi’nin eski direktörü Alberque şunları söyledi: “Rusya’nın nükleer silah kullanma korkusunun Batı’nın rızasının kilidini açan sihirli bir anahtar olmasını istiyorlar.”
Dosyalarda Rusya’nın NATO ile bir çatışmada en büyük önceliğinin “düşmanın askeri ve ekonomik potansiyelini zayıflatmak” olduğu belirtiliyordu. Analistler bunun Rusya’nın Ukrayna’da yaptığı gibi sivil alanları ve kritik altyapıyı vuracağı anlamına geldiğini söylüyor.
Oslo Üniversitesi’nde nükleer politika üzerine çalışan doktora araştırma görevlisi Fabian Hoffmann, sunumda belirtilen nükleer ve konvansiyonel saldırıların kombinasyonunun “düşmana şu anda işlerin gerçekten kızıştığı sinyalini vermek için tek bir paket oluşturduğunu söyledi. Ve bunu nasıl çözebileceğimiz konusunda bizimle konuşmaya başlamanız akıllıca olacaktır.”
NATO’nun hesaplamalarına göre, ittifaktaki ülkeler, ittifakın doğu kanadını Rusya’dan gelecek tam ölçekli bir saldırıya karşı korumak için gereken hava savunma kapasitesinin yüzde 5’inden daha azına sahip.
Putin Haziran ayında Avrupa’nın Rus füze saldırılarına karşı “aşağı yukarı savunmasız” kalacağını söylemişti.
Carnegie Endowment for International Peace’de kıdemli bir araştırmacı olan Dara Massicot, Rus stratejistlerin, ordularının yetersiz konvansiyonel kaynakları nedeniyle NATO ile herhangi bir çatışmanın ilk aşamalarında nükleer silahları kısmen merkezi olarak gördüklerini söyledi.
“Sadece yeterince füzeleri yok” dedi.
Sızdırılan belgeler ayrıca, Sovyetler Birliği ile ABD arasında 1991 yılında yapılan ve nükleer silahların kaldırılmasını öngören anlaşmaya rağmen, Rusya’nın su üstü gemilerinde taktik nükleer silah taşıma kapasitesini koruduğunu gösteriyor.
Rusya’nın taktik nükleer silah taşıyıcıları arasında “su üstü gemilerine ve denizaltılara yerleştirilmiş nükleer başlıklı denizaltısavar füzeleri” ve “düşman hava savunma gruplarını yenmek için nükleer başlıklı gemi ve kıyı tabanlı uçaksavar güdümlü füzeler” yer alıyor.
Alberque, barış zamanında bile denizde nükleer silah taşımanın doğal tehlikeleri göz önüne alındığında bu itirafın çarpıcı olduğunu söyledi.
Nükleer yükleri okyanusun derinliklerinden ateşlemek üzere tasarlanmış stratejik bir balistik füze denizaltısının aksine, üzerinde nükleer savaş başlıkları bulunan bir su üstü filosu gemisi fırtına hasarı ya da bir düşman saldırısı nedeniyle çok daha büyük risk altında olacaktır.
Putin’in taktik nükleer silahların kullanımını prova etmek amacıyla yaptırdığı son tatbikatlar, sızdırılan belgelerin halen mevcut Rus askeri doktriniyle tutarlı olduğunu gösteriyor.
Haziran ayında Rusya silahlı kuvvetleri, NATO yetkililerinin ilan edilmemiş taktik nükleer harp başlığı stoku bulundurduğunu söylediği Kaliningrad’daki Tarantul sınıfı bir korvete Sovyet döneminden kalma P-270 gemi savar seyir füzeleri yükleme tatbikatı yaptı.
Tatbikat görüntülerinde, Rus ordusu içinde nükleer harp başlıklarının muhafızları olan Rusya’nın 12. GUMO’suna bağlı birliklerin, tamamen nükleer silahlı bir füzeyi taşımak için kullanacakları konteynır içinde, uygun koruma gücü ve nükleer savaş başlığı taşıma prosedürleri eşliğinde füzeyi taşıma alıştırması yaptıkları görülüyor.
