Hollanda'da 2023 yılında 9 bin 68 kişi ötanazi ile yaşamına son verdi. Bu, ülkede bir yıl içinde görülen en yüksek ötanazi sayısı olarak kayıtlara geçti
Hollanda‘da 2023 yılında 9 bin 68 kişi ötanazi ile yaşamına son verdi. Bu, ülkede bir yıl içinde görülen en yüksek ötanazi sayısı olarak kayıtlara geçti.
Ötanazi talebinde özellikle psikolojik acı çeken bireylerde yüzde 20’lik bir artış gözlendi, bu da 138 kişiye denk geliyor. Hollanda Psikiyatri Derneği (NVvP) Başkanı Niels Mulder, artışı ağır psikolojik acı çeken kişilerin ötanaziyi tek çıkış yolu olarak görmesiyle ilişkilendiriyor. Ancak intihar düşünceleri olanlara umut sunmanın zorluğu, psikiyatristlerin önemli bir görevi olmaya devam ediyor.
NVvP, hastaların ölüm isteklerini dile getirmesinin önemli olduğunu vurguladı ve bu durumun ötanazi talebiyle sonuçlanabileceğini belirtti. Ötanazi taleplerinin yaklaşık yarısı, Ötanazi Uzmanlık Merkezi’nde uzman doktorlar tarafından yerine getiriliyor. Ancak taleplerin bir kısmı merkez dışında, hasta ve tedavi sağlayıcısı arasında gerçekleşiyor.
Özellikle genç yetişkinler arasında psikolojik acı nedeniyle ötanazi taleplerinde dikkat çekici bir artış yaşanıyor. Ötenazi Uzmanlık Merkezi, 18-30 yaş arası gençlerden gelen taleplerde büyük bir artış gözlemledi. Ancak bu taleplerin çoğu farklı nedenlerle geri çekildi veya reddedildi.
Ötanazi kararında temel kriter, kişinin umutsuz ve dayanılmaz bir acı çekmesi. Bu acı genellikle yaşlılık hastalıklarının birikimi veya tedavi edilemeyen kanser gibi ciddi sağlık sorunlarından kaynaklanıyor. Psikolojik nedenlerle yapılan ötanazi vakaları, toplam ötenazi vakalarının yalnızca yüzde 1,5’ini oluşturuyor. Genç yetişkinler arasında artan yardım talebi, ruhsal problemlerin genç yaşta ne kadar yaygın olduğunu ve yeterli desteğin sağlanamadığını gösteriyor.
Hollanda’daki ötanazi vakalarındaki artış karmaşık ve çok yönlü bir sorun. Psikolojik acının yarattığı umutsuzluk, ötenazi talebini artırırken, psikiyatristlerin çekinceleri ve hasta hakları arasındaki dengeyi gözetmek önemli. Ötanazi her zaman son çare olarak değerlendirilmeli ve diğer tedavi seçenekleri tükenmeden uygulanmamalı.
