Ben bir ergenim, beni anlayın!

Ben ergenlik dönemimde fizyolojik, zihinsel ve duygusal açıdan hızlı bir değişim yaşarım. Bu değişimimle kendi kimliğimi ortaya koyar “Ben büyüdüm, belli bir gücü elde ettim, benimde fikirlerim var” derim ve bu kimliğimi başkasına da fark ettirmeye çalışırım.

Kılık-kıyafet, saç-sakal, el-kol hareketlerimle bu farklılığımı sürekli canlı tutar, başkalarına da göstermeye çalışırım.

Ben bu dönemimde beden ve duygu dünyası olarak farklı durumlar yaşarım; duygu dünyam değişir, farklı duygu ve düşünceler içerisine girerim. Kış uykusundan uyanan her şey gibi benim de duygularım uyanır; duygularımın yönlendirmesiyle farklı uğraşlar içerisine girerim.

Ben zaman zaman duygularımda tutarsızlık yaşar, adeta gün içerisinde dört mevsimi birden yaşarım; bazen susar, bazen coşarım, bazen ağlar, bazen gülerim, bazen de hiç kimseyle konuşmam, her şeye sırt çevirir duygu dünyamı anlamaya çalışırım. Yer yer yalnız kalmak isterim. Yalnız kalmak isteyişim sizi kaygılandırmasın. Ben aslında bu davranışımla içimin sesini dinler, hayal dünyamın muhasebesini yaparım.

Hormonlarımın hızlı salgılanmasıyla beraber bedenim hızlı bir şekilde büyür. Bedenime paralel olarak duygu ve düşüncelerim de o oranda büyür ve karmaşık bir hale gelir. Hayal dünyam genişler, zaman zaman akıl ve mantık sınırlarının dışına çıkar, ben o zaman olmayacak şeylerin peşine düşerim. Macera peşinde koşmak en büyük hayalimdir.

Aslında macera peşinde koşmakla hayatta tatmin olmayı arzularım. Zaman zaman aradığımı bulamayınca da öfkelenir, sinirlenir etrafıma taşarım. Bu durumda bana bakıp “Bu çocuk saçma sapan duygular içerisine girmiş” deyip, beni garip karşılamayın.

Ben bedenen belli bir gücü elde etmenin, duygu ve düşünce itibarıyla da farklı bir yoğunluğa ermenin verdiği bir hava ile bağımsızlık arayışı içerisine girerim. Özgür olmak isterim. Sıkılmaya hiç gelmem. Müdahale istemem. Baskı görsem hemen isyan ederim.

“Ben büyüdüm, sizin beni korumanıza ihtiyacım kalmadı, şimdi işlerimi tek başıma yapmak isterim.” düşüncesiyle hareket ederim. Mekânıma, vücuduma, işlerime müdahale edilsin istemem. Bu tutumum size karşı bir başkaldırış değil, hayata adım atmamın bir nişanesidir.

Hareketlilik en belirgin özelliklerimden biridir. Bir yerde sabit durmak beni sıkar, sürekli gezip dolaşmak isterim. Duygu yoğunluğumun verdiği bir hisle evin sınırları bana dar gelmeye başlar; kabuğumu kırar çevreye açılır, çevremde olanlara kulak kabartırım. Başta arkadaş çevrem olmak üzere onlara yönelir, onlarla iletişim kurmaya çalışır, duygularımı paylaşmak isterim.

Aslında ben bu davranışımla içimdeki duygularımı onlara aktarır bir nevi rahatlamaya çalışırım. Bana karşı “Neden bizler yerine arkadaşlarını tercih ediyorsun?” gibi yaklaşımlarda bulunmayın! Aksi halde kendimin baskı altına alındığını ve yargılandığımı düşünürüm. Bu da sizden daha da uzaklaşmama sebebiyet verir.

Söz dinlemem, nasihat istemem. Beni rahatsız eden söz ve davranışlar karşısında ani bir şekilde sesimi yükseltirim. Dahası itiraz eder, karşılık veririm. ‘Evet’ denilen her şeye sürekli ‘hayır’ derim. Aslında bir fikrim olduğu için ‘hayır’ demem,  sadece ‘hayır’ demek için ‘hayır’ derim. Özellikle istemediğim bir meselede dayatılma yapılması beni öfkelendirir, saldırgan davranmaya sevk eder. Ne olur bana karşı dayatma yapmayın, ‘hayırlarıma’ tepki vermeyin! Sonra inatlaşır karşınıza dikilirim.

Hele hele emrivaki hiç davranmayın! Çünkü ben bir ergen olarak bir başkasından emir almak istemem. Bana bir şeyleri zorla kabul ettirmekten kaçının, beni zamana bırakın, neticeye ulaşıncaya kadar sabırla bekleyin.

Ben aslında sizin şahsınıza değil, gücünüze karşı gelirim. Hızlı gelişmemin verdiği bir duygu ile ‘Güçlü benim’ der, karşı koyanlara karşı, gücümü fark ettirme çabası içerisine girerim. Çünkü ben bu dönemimde fizyolojik, zihinsel ve duygusal açıdan hızlı bir değişim ve gelişim yaşarım. Bu değişim neticesinde içimde ‘güçlü olmak’ duygusu oluşur.

Ergen olarak ben biraz bencilimdir. Bende “Ben duygusu” hâkimdir. Çoğu zaman ‘Ben bilirim, ben haklıyım’ düşüncesi içerisinde olurum. Kendimi bizzat ilgilendirmeyen konulara ilgi duymak istemem. Ancak kendimle alakalı konular olursa o zaman ilgi ve alaka duyarım.

Ailede birlikte bir iş yapmak içimden gelmez, gelse de mecbur kaldığım için yapmak zorunda kalırım. Ne olur duygu dünyam oturuncaya kadar beni beraber iş yapmaya zorlamayın!

Annem, babam ve büyüklerim ergenlik dönemimde, elimde olmayarak sergilediğim olumsuz davranışlarımdan dolayı sizlerin, beni anlamanızı umarım. İçerimde duygu yoğunluğumdan dolayı volkanlar kaynar.

Böyle bir durumda “Baruta ateşle” gidenlerden olmayın. Biraz sabır, biraz anlayış, biraz hoşgörü! Bu buhranlı dönemimde bir vefalı dost, bir arkadaş gibi her zaman yanımda olmanızı arzular, elimden tutmanızı isterim.