Acem-i

Ben bu acının acemisiyim;
Dalına doymadan yere düşmüşüm;

Annem bile tanımamış bildik yüzümü,
Ya bu ben değilsem kimin nesiyim?

Ben bu acının acemisiyim;
Dalına doymadan yere düşmüşüm;

Toprak evlat edindi avuç içlerimi,
Bu ezilen ben değilsem kimin sesiyim?

Ben bu acının acemisiyim;
Dalına doymadan yere düşmüşüm;

Yaprağım soluk saçlarım kar ile karışık,
Belki nazlı bir baharın habercisiyim..

Ben bu acının acemisiyim;
Gövdeme sığmadan yere düşmüşüm;

Kanatlarım hoyrat sesimde sızı.
Ah çeken ben değilsem içtiğim niye kırmızı?

Ben bu acının acemisiyim;
Dalında olmadan yere düşmüşüm;

İnsan her gün kurban edilmezdi değil mi?
Ya bu ben değilsem niye beyazlar içinde her düşüm?

Zeynep Şimşek